چکیده:
هدف اصلی این تحقیق، تعیین ارتباط هوش هیجانی با عملکرد ورزشی ورزشکاران در رشته های انفرادی و گروهی است. جامعه آماری این تحقیق را 1100 نفر از ورزشکاران رشته های ورزشی گروهی و انفرادی تشکیل می دادند که در مسابقات استانی همدان شرکت کرده بودند. براساس فرمول کرجسی و مورگان، 200 نفر از رشته های گروهی و 85 نفر از رشته های انفرادی، به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هوش هیجانی بار-اون(1997) و پرسشنامه عملکرد ورزشکاران چاربونیو(2001)، استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر توصیف آماری، از آزمون های آمار استنباطی مانند آزمون ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین هوش هیجانی و عملکرد ورزشی ورزشکاران در رشته های انفرادی (0/01>p 0/495= r) و گروهی (0/01>p,0/325=r) ارتباط مستقیم و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد ورزشکاران رشته های انفرادی و گروهی، به طور کلی در میزان هوش هیجانی تفاوت معنی داری با یکدیگر ندارند (0/793=p,0/23-=t)، اما در مقیاس هوش بین فردی تفاوت معنی داری دارند (0/05>p,0/263-=t). همچنین در مقایسه عملکرد ورزشکاران در رشته های گروهی و انفرادی تفاوت معنی داری مشاهده شد (0/01>p,2/86-=t). نتایج این پژوهش نشان داد که میزان هوش هیجانی می تواند متوفقیت ورزشی ورزشکاران را پیش بینی کند (0/05>p ,44/05=f)، به نحوی که 13 درصد عملکرد ورزشی ورزشکاران را می توان از طریق هوش هیجانی آنان پیش بینی کرد.