چکیده:
نویسنده در این مقاله کوشیده است اثبات کند«جمله‌های چهار جزئی گذرا به دو مفعول»همان«جملات چهار جزئی گذرا به مفعول و متمم»است و میان این دو نوع جمله‌ی ساده،از حیث ساختار و اجزای سازنده تفاوتی وجود ندارد و پیشنهاد کرده است «جملات ساده‌ی گذرا به دو مفعول»زیرشاخه‌ی«جمله‌های گذرا به مفعول و متمم»به حساب آید و از شاخه‌ی تقسیم بندی‌های فعل ساده خارج شود. در کتاب‌های زبان فارسی دبیرستان، جمله‌های ساده از حیث تعداد اجزای سازنده‌ی آن تقسیماتی دارند.یکی از انواع تقسیم بندی‌ها،جمله‌های«چهار جزئی گذرا به مفعول و مفعول»است؛یعنی جملاتی که فعل آن‌ها دو مفعول نیاز دارد تا معنا و مفهوم جمله به تمام و کمال ادا شود. (گفتنی است همه‌ی این تقسیم‌بندی‌ها از کتاب دستور زبان فارسی(1)،تألیف دکتر تقی وحیدیان کامیار گفته شده است.) با اندکی تأمل بر روی اجزای سازنده و ساختار کلی«جمله‌های گذرا به دو مفعول» و مقایسه‌ی آن‌ها با«جمله‌های چهار جزئی گذرا به مفعول و متمم»،هیچ‌گونه تفاوت ماهوی میان این دو نوع جمله نمی‌بینیم. در حقیقت ماهیت دستوری آن‌ها یک‌سان است و اختلافات جزئی صوری آن‌ها موجب تفاوت نحوی و ساختاری در جمله و اجزای آن نمی‌شود.نکته‌ی مهم این است که جزء دستوری قبل از«را»در این‌گونه جمله‌ها،«متمم»است نه«مفعول».آن‌چه
خلاصه ماشینی:
"نویسنده در این مقاله کوشیده است اثبات کند«جمله‌های چهار جزئی گذرا به دو مفعول»همان«جملات چهار جزئی گذرا به
مفعول و متمم»است و میان این دو نوع جمله‌ی ساده،از حیث ساختار و اجزای سازنده تفاوتی وجود ندارد و پیشنهاد کرده است
در کتاب‌های زبان فارسی دبیرستان،
جملاتی که فعل آن‌ها دو مفعول نیاز دارد تا
(گفتنی است همه‌ی این تقسیم‌بندی‌ها
از کتاب دستور زبان فارسی(1)،تألیف دکتر
ماهوی میان این دو نوع جمله نمی‌بینیم.
است و اختلافات جزئی صوری آن‌ها
است که در این نوع جمله‌ها نشانه‌ی مفعول
بنابراین جملات دو مفعول قابل تأویل به
جمله‌های گذرا به مفعول و متمم‌اند و از
1. او فقرا را لباس پوشانید(زبان
ص 12):مادر به بچه لباس پوشانید.
دادند(زبان فارسی 3،علمی انسانی):
دوره‌ی متوسطه و دستور زبان فارسی(1)
منحصر به این پنج مورد است و حاکی از آن
است که کاربرد این نوع جملات در زبان
به جزئی نیاز دارند که مفهوم جمله را تمام"
(
, 
, 
)
