چکیده:
سطوح هویتی، ابعاد فردی و جمعی هویت را در بر می گیرد، که این ابعاد، هویت های جنسیتی، خانوادگی، شهروندی، محلی، ملی و دینی را شامل می شود. مطالعات نشان می دهد که گاه این ابعاد و به عبارتی سطوح، هم ساز و سازگار با هم هستند و گاه ناهم ساز و ناسازگار با هم بوده و به نوعی کشمکش و منازعه در اجتماعات و جوامع به وجود می آید. مهم ترین ناسازگاری معمولا در ارتباط با سطوح کلان هویتی؛ محلی و ملی است. بر این اساس در این مطالعه سعی شد تا ضمن شناسایی لایه های هویتی تات نشینان، رابطه سطوح هویتی کلان بررسی گردد، تا درک روشنی از لایه ها و سطوح هویتی مناطق تات نشین تاکستان و بوئین زهرا به دست آید. روش مطالعه، روش کیفی داده محور «نظریه بنیانی»، و تکنیک های مشاهده، مصاحبه عمیق و تحلیل اسناد بود که مفاهیم، مقولات و قضایا به شیوه کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی، از طریق مصاحبه های فردی با 24 نمونه کیفی و دو مصاحبه گروهی، کشف، مقایسه و طبقه بندی شد و در نهایت با شناسایی مقولات هسته ای، الگوی پارادایمی ارائه گردید. با توجه به نتایج حاصل از یافته های تحقیق، تصور و برداشتی که تات نشینان از خودشان دارند به صورت چند وجهی و چند بعدی است و ذیل هویت جمعی و عام «ملی گرایی»، هویت قومی و خاص خود «محلی گرایی» را نیز دارند که البته کم و کیف این عناصر هویتی بسته به شرایط زمینه ای و مخصوصا موقعیت جغرافیایی متفاوت است. به طوری که مطابق یافته ها، تصور و برداشت مناطق تات نشین بوئین زهرا، بیشتر ملی گرایانه و دین مدارانه است و در مناطق تات نشین تاکستان، تصور و برداشت تات ها عمدتا محلی گرایانه است.
خلاصه ماشینی:
"«محلی گرایی » در ارتباط با مقولاتی مانند «تعلق بخاطر به موسیقی محلی ، تعلق به زادگاه ، اصالت قومی ، قوم شناختن خود، علاقه و دوست داشتن زبان تاتی ، شناخت و آگاهی از پراکنش تات ها، محوریت زبان تاتی در تعاملات ، افتخار به تات ها، باور به اشتراک تباری با مادها، آگاهی قومی ، خاص بودن زبان تاتی » به دست آمده و «ملی گرایی » نیز در ارتباط و پیوند با مقولات «ایرانی دانستن خود و افتخار به آن ، میهن پرستی ، مشارکت حداکثری در دفاع مقدس ، مشارکت سیاسی بالا، همسازی با ساکنان سایر مناطق » استنباط و به دست آمده است .
این مقوله در ارتباط با مقولات تعلق خاطر به موسیقی محلی ، آگاهی قومی ، پایبندی به سنت ها، اصالت قومی ، ازدواج های درون گروهی ، تعلق به زادگاه و نیز خرده مقولاتی مانند علاقه و دوست داشتن زبان تاتی ، خاص بودن زبان تاتی ، قوم شناختن خود، باور به اشتراک تباری با مادها، شناخت از پراکنش تات ها، اهمیت جشنواره های محلی و افتخار به تات ها، شکل گرفته است .
محلی گرایی از مقولاتی مانند «تعلق بخاطر به موسیقی محلی ، تعلق به زادگاه ، اصالت قومی ، قوم شناختن خود، علاقه و دوست داشتن زبان تاتی ، شناخت و آگاهی از پراکنش تات ها، محوریت زبان تاتی در تعاملات ، افتخار به تات ها، باور به اشتراک تباری با مادها، آگاهی قومی ، خاص بودن زبان تاتی ، مذهب گرایی » به دست آمده و ملی گرایی نیز از مقولات «ایرانی دانستن خود و افتخار به آن ، میهن پرستی ، مشارکت حداکثری در دفاع مقدس ، مشارکت سیاسی بالا، همسازی با ساکنان سایر مناطق ، محوریت دین و ارزش های دینی » استنباط و به دست آمده است ."