چکیده:
پژوهش حاضر نقطه تلاقی چند موضوع ادبیات انقلاب اسلامی ایران، نقد ادبی و نقد نقد است و نقطه عطف این سه محور، جریان شناسی نقد رمان های انقلاب اسلامی ایران است که با تکیه بر اثار رضا امیرخانی تحلیل و بررسی شده است. توجه به این نکته ضروری است که بررسی اثار خلافه در اینه نقد و نقد نقدها، می تواند روشن کننده میزان توفیق این آثار با کارکردهای مخصوص به آن باشد. علاوه بر این، نقد نقد در شناخت صحیح نقد، رصد نقاط ضعف و قوت آن و معرفی خلاها و آسیب های نقد می تواند موثر باشد. این مقاله بر ان است که با بررسی نقدهای به عمل آمده از رمان های رضا امیر خانی- به عنوان یکی از شاخص ترین نویسندگان ادبیات انقلاب اسلامی - به جریان شناسی این نقدها بپردازد. به همین منظور، در این نوشتار قبل از ورود به جریان شناسی نقد رمان های امیرخانی به تعریف ادبیات انقلاب اسلامی، نقد و کارکردهای آن و شاخص های نقد نقد پرداخته شده است. در ادامه، پس از معرفی رمان های امیرخانی، نقدهای مربوط به این رمان ها در قالب مقاله (علمی پژوهشی، ترویجی، تخصصی و توصیفی و تفننی) بررسی و تحلیل شده است. سپس این تحلیل ها از لحاظ موضوعی نوع پردازش ناقدان، درون مایه، ناقد و ...بررسی گردیده اند و در پایان، یافته ها در قالب جدول و نمودارها تبیین و تحلیل شده است.