بلاغ ؛ رب العالمین، گلچینی از جلوه های جمال در سوره های قرآن، سوره ی حمد مقاله

"در تأیید این مطلب می‌توان آیة زیر را استشهاد نمود: «تبارک الذی نزل علی عبده الفرقان لیکون للعالمین نذیرا» (فرقان/ ۱): (بزرگ و خجسته است کسی که بر بندة خود فرقان را نازل فرمود تا برای جهانیان هشدار دهنده‌ای باشد) تأکید این هشدار نمی‌تواند چهارپایان، جمادات و امثال آنان باشد، بلکه مقصود از «العالمین» عاقلان مکلف است و «عوالم» بر موجوداتی اطلاق می‌شود که قطعا «بشر» و عقلای مکلف جزو آن‌ها نیستند، بلکه بر موجوداتی چون جمادات، حشرات و حیوانات اطلاق می‌گردد. بدین معنی که هر «ملکی» مالک هم هست اما هر «مالکی» الزاما «ملک» نیست اما در مورد خداوند متعال، «ملک» بودن او عین «مالک» بودن و «مالک» بودنش عین «ملک» بودن اوست؛ زیرا مراد از «یوم‌الدین» در این آیه «روز قیامت» است که هیچ انسانی در عالم هستی زندگی نمی‌کند تا «مالک» یا «ملک» باشد و همة موجودات زنده، از جمله انسان‌ها، با صور اول اسرافیل(ع) به مردگان می‌پیوندند تا اینکه برای رسیدگی به حسابشان، در صور دوم دمیده می‌شود تا همة مردگان زنده و محشور شوند و در آن روز کسی جز ذات اقدس باری‌تعالی «مالک» و «ملک» نیست."