"بههمینسان، وقایع سالهای اخیر در کشورهای عربی که به بیداری اسلامی ــ و بعضا بهار عربی ــ موسوم گشت، در دل خود مولفههای ناشناختهای دارد که تلنگر میزند به تمام کسانی که حتی پس از فروریختن هیمنه قدرتهای متکی به غرب در روز روشن، نمیخواهند باور کنند چنین نیست که در دنیا هر اتفاقی رخ میدهد حتما ریشهای در کریدورهای تصمیمگیری غربی و نظام سلطه دارد و بدون اتکا به این نظامها نمیتوان آب خورد.
آنچه گفته شد، بهانه بود تا بگوییم گرچه این نظامها آشکارا اذعان نمیکنند اما تردید ندارند پس از سی و چند سال هنوز ترکشهای انقلاب اسلامی جریانهای تاریخی را ــ لااقل در منطقه و در کشورهای اسلامی ــ رقم میزند، و این مسئله آنها را به دلهره وامیدارد و از این رو هر بار منویات خود را در قالبهای مختلفی همچون نقد و بعضا تحلیل، نظریه و ..."