چکیده:
پژوهش حاضر به منظور مقایسه اثربخشی روشهای آموزشی سخنرانی و بحث گروهی بر یادگیری مهارت خودآگاهی دانشآموزان پسر دوره راهنمایی شهر تویسرکان در سال تحصیلی 92-91 صورت گرفته است. برای این منظور 51 دانشآموز سال دوّم راهنمایی از یک مدرسه راهنمایی به طور تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. برای آزمودن فرضیه های پژوهش از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. دو گروه آزمایش سخنرانی و بحث گروهی به مدت یک ماه و نیم (شش جلسه) تحت تاثیر متغیر مستقل یعنی اجرای دو روش آموزشی سخنرانی و بحث گروهی قرار گرفتند، اما گروه کنترل تحت هیچ نوع آموزشی قرار نگرفت. در پایان (جلسه هفتم) برای هر سه گروه پس آزمون اجرا شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه خودآگاهی استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون T مستقل، تحلیل واریانس یک راهه (ANOVA) و آزمون تعقیبی شفه، نشان داد که آموزش با دو روش سخنرانی و بحث گروهی بر یادگیری مهارت خودآگاهی دانشآموزان تاثیر مثبت می گذارد، اما یادگیری دانشآموزان با روش بحث گروهی بیشتر از روش سخنرانی بوده است.
خلاصه ماشینی:
چارچوب نظری پژوهشهای انجام شده در زمینۀ انواع آموزش و اثر این آموزشها بر خود آگاهی نتایج متنوعی را منعکس کرده اند، سیمن و فلنز١ (١٩٨٩) معتقدند که بحث و یادگیری اشتراکی فرصتهایی را برای یادگیرندگان فراهم می آورد که به اندیشه ها، تجارب ، بینشها و دانش معلم یا سایر یادگیرندگان واکنش نشان دهند و روشهای متفاوتی برای اندیشیدن و احساس کردن ایجاد کنند.
در حالی که بیشتر پژوهشها نشان داده است که با توجه به موضوع مورد تدریس ، ویژگیهای یادگیرندگان و تسلط معلم بر هر یک از این شیوه ها، روش سخنرانی یا بحث گروهی کارایی متفاوتی در یادگیری خواهند داشت (جویس و ویل ، ٢٠٠٤).
آزمون فرضیه اول "میان میزان اثربخشی آموزش به روش بحث گروهی و سخنرانی در یادگیری مهارت خودآگاهی تفاوت وجود دارد.
آزمون فرضیۀ دوم "آموزش به روش بحث گروهی بر یادگیری مهارت خودآگاهی دانش آموزان تأثیر دارد".
آزمون فرضیۀ سوم "آموزش به روش سخنرانی بر یادگیری مهارت خودآگاهی دانش آموزان تأثیر دارد.
آزمون فرضیۀ اول نشان داده که روش آموزشی بحث گروهی بیشتر از روش سخنرانی بر یادگیری مهارت خودآگاهی دانش آموزان تأثیر گذاشته است .
فرضیه دوم پژوهش نشان داد که آموزش به روش بحث گروهی بر یادگیری مهارت خودآگاهی دانش آموزان تأثیر معنادار داشته است .
فرضیۀ سوم نشان داد که آموزش به روش سخنرانی بر یادگیری مهارت خودآگاهی دانش آموزان تأثیر معناداری داشته است .
براساس نتایج پژوهش پیشنهاد می شود معلمان برای آموزش خودآگاهی به دانش آموزان از هر دو روش بحث گروهی و سخنرانی استفاده کنند.