چکیده:
فهم و تفسیر متون و رسیدن به مراد مولف مستلزم به کار گیری روش هایی است که بر پایه مبـانی اسـتواری بنـا شـده انـد کـه شناخت بهتر این مبانی میتواند ما را در فهم بهتر یاری رساند. از آنجا که هرمنوتیک با هـدف تنقـیح مبـانی و روش هـای فهـم متن به وجود آمد، در روش فهم دینی و موضوعات دینی، پردازش جدیدی نمود. مطالعات تطبیقـی یکـی از بهتـرین راه کارهـا برای انجام چنین تعامل سازنده ای خواهد بود. موضوعی که این نوشتار در پی بررسی آن بود، بررسـی و سـنجش دیـدگاه هـای هرمنوتیست ها و عالمان اصول در مبحث تعین معنای متن بود. علاوه بر این ، ضمن بررسی اجمالی دیدگاه ها به مبانی و بنیـان های تفکرات مطرح شده در این زمینه اشاره شد تا امکان سنجش و ارزیابی هر چه بیشتری را برای مباحث تفسـیری در حـوزه اصول فقه فراهم آورد. مباحثی نظیر چیستی فهم متن ، توجه به حیث اکتشافی آن نسبت به مراد مولف و امکان آن ، امکان سـو فهم و اعتبارسنجی فهم ها از مهم ترین مسائلی است که در این باب مطرح است . در این تحقیق نشان داده شد که متفکران هر دو حوزه قائل به امکان فهم و تفسیرپذیری متن میباشند و هدفشان رسیدن به مراد مولف است . عـلاوه بـر ایـن بازسـازی افـق معنایی در عصر شارع و متکلم منجر به کشف مراد مولف خواهد شد و هر مفسر به واسطه پیش فرض ها و دانسته هـای پیشـین خود امکان ارائه تفسیر کلام الهی را دارد؛ از سوی دیگر، نظریه قرائت های متن ، امکان پرده برداری و درک والای متون بـه ویـژه متون دینی را برای انسان ها با سطوح مختلف آگاهی و و همچنین امکان برداشت معانی مختلف از آن هـا در یـک زمـان وجـود دارد. با نقد نظریه تاریخی بودن انسان ها علارغم فاصله زمانی میتواند در کشف مراد مولف مفید باشد.
خلاصه ماشینی:
"(93 ٣-٣-٣ توقف دلالت وضعی الفاظ بر اراده متکلم پرسش دیگری که در این رابطه در مباحث الفاظ علم اصول مطرح شده ، این است که آیا دلالت وضعی الفاظ ، تابع اراده است یـا نه ؟ به بیان دیگر، آیا دلالت وضعی الفاظ ، متوقف بر کشف اراده متکلم و موءلف است و بـرای تحقـق دلالـت وضـعی، بایـد اراده متکلم نسبت به معنا و یا اراده استعمالی وجود داشته باشد یا نه ؟ مقصود عالمان اصول از طرح این مسئله ، بررسی این مطلب است که تحقق دلالت وضعی الفاظ ، آیا مستلزم کشف اراده متکلم و یا موءلف بر معنای آن از قبل و از خارج از متن و کلام است تا هرگاه مخاطب بر اراده داشتن موءلف واقف شـد، دلالـت وضـعی لفظ بر معنا و ظهور آن محقق گردد و در غیر این صورت ، بدون احراز اراده موءلف بـر معنـای الفـاظ از بیـرون ، دلالـت وضـعی محقق نشود در باب این مسئله محقق اصفهانی، ضمن بیان این مقدمه که ابراز مقاصد انسان ها یا به صورت تکوینی و یـا بـه وسـاطت الفـاظ است ، نتیجه میگیرد که غایت وضع ، توسعه در ابراز مقاصد برای افاده و استفاده میباشـد و از ایـن رو جعـل علقـه وضـعیه بـه صورت مطلق به گونه ای که حتی مواردی را که آن غایت را حاصل نمیکند نیز دربرگیرد لغو خواهد بود."