خلاصه ماشینی:
"در این باره مثال فراوان است اما این شعر اوحدی این مشکل را با دشواری های دیگر در این اشعار آورده است: ناگزیرست در آن بادیه از خشک لبی * * تکیه بر گریـة این دیدة تر باید کرد گرد ریگی که از آن زیر قدم ها ریزد * * سرمه وارش همه در دیدة سر باید کرد آب و نان و شتر و راحله تشویش دل است * * خورد آن مرحله از خون جگر باید کرد٨٦ به طور کلی تشنگی بادیه، یکی از مهمترین مشکلات این راه است، و لذا نزد شاعران ضرب المثل شده است؛ چنان که همین سلمان ساوجی گوید: تشنة بادیه چون است به زمزم مایل * * بیش از آن است به دیدار تو سلمان مشتاق٩٦ این تشنگی دست مایة تشبیه بسیار زیبایی برای خواجوی کرمانی شده، آنجا که میگوید: بـه راه بادیـه مستسـقی جمـال حرم * * بـود لبالبـش از آب دیـدگان منـزل٠٧ و در جای دیگر گوید: از تشنـگان بادیـة هجـر یـاد کن * * روزی گرت به کعبه قربت بود وصول١٧ جنبه های تمثیلی بادیه در حوزة عرفان صوفیان تلقی خاصی از حج دارند و به مانند بسیاری از مفاهیم شریعت، برای آن نیز تعابیر و تفاسیر رمزگونه و نمادین ارائه کنند."