چکیده:
فساد از جمله پدیده های سازمانی است که روند توسعه کشورها را به طور چشمگیر با مشکل روبه رو می سازد. فساد اداری در مفهوم کلی خود زیر پا نهادن ضوابط و استفاده غیرقانونی از اختیارات اداری برای نفع شخصی است . گسترش فساد و آثار مخربی که این پدیده در جوامع و حکمرانی دارد دولت ها را بر آن داشته تا مبارزه با آن را نه فقط در سطح ملی که در سطح بین المللی نیز دنبال کنند، اولین نتیجه این تلاش را در سطح بین المللی می توان تصویب کنوانسیون ملل متحد برای مبارزه با جنایات سازمان یافته فراملی دانست . تصویب قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد در سال ١٣٩٠ در حقیقت مسبوق به افزایش چشمگیر جرایم مالی- اقتصادی در نهادها و سازمان های دولتی و عمومی بوده است ؛ به عبارت دیگر، تصویب این قانون و عنوان آن ، خود حکایت از آن دارد که قانون گذار به تهدید جدی فساد اداری- مالی علیه بقاء قانونی نظام اجتماعی- سیاسی و آرامش عمومی پی برده است .آنچه در این قانون به عنوان یک نوآوری مهم قابل بررسی است ، پیشگیری از بزه های اداری- مالی است . یکی از مهمترین اقدامات قانون جمهوری اسلامی ایران در مسیر مبارزه با فساد تصویب همین قانون ارتقای سلامت نظام اداری و مقابله با فساد بود که از حیث تقنینی نقطه عطفی جامع در مبارزه با فساد تلقی شده که ابعاد مختلف پیشگیری از فساد و مقابله با آن را مدنظر قرار داده و الگوهایی را برای رسیدن به اهداف مربوط به مبارزه هم جانبه با فساد ارائه کرده است . براین اساس فساد تابعی از حکمرانی است و به هر میزان شاخص های حکمرانی بهبود یابد. شاخص های فساد کاهش خواهد یافت . روش مورد استفاده در این مقاله توصیفی-تحلیلی می باشد.
خلاصه ماشینی:
"سازمان جهانی مجالس علیه فساد است که قانون ارتقای سلامت نظام اداری و مقابله با فساد در این راستا در سال ١٣٩٠ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است ؛ و در رابطه با این موضوع تحقیقات زیادی صورت گرفته از جمله نادر هوشمندیار تقابل فساد اداری با توسعه سازمانهای دولتی، روزنامه ی اعتمادملی، شماره ٦٩١ سال ١٣٨٧، حسین محمدنبی، فساد اداری و مبارزه با آن از منظر حقوق بین الملل ، بهمن و اسفند ١٣٨٠، یحیی کمالی مقاله بررسی نقش تمرکز زدایی در تحقق سلامت اداری، سال ١٣٩٣، علی ربیعی، مقاله نقش فرهنگ سازمانی در پیشگیری از بروز فساد اداری با تأکیدی بر قانون ارتقاء سلامت اداری، سال ١٣٩٠، غفور خوئینی، مقاله بررسی علمی وضعیت اجرای قانون ارتقای سلامت نظام اداری و مقابله با فساد مصوب سال ١٣٩٠، چاپ ١٣٩٥، دکتر رحمت الله قلی پور، مقاله «تحلیل رابطه الگوی حکمرانی خوب و فساد اداری» سال ١٣٨٤.
گفتار پنجم : عوامل فساد اداری فقدان نظامهای شایسته ضعف مهارتهای مدیریتی و فنی نگرشهای ضعیف و تشریفات وسیع اداری برخورداری از پرداخت و منافع (پاداش ) نامناسب مدیریت نامناسب منابع انسانی مختل بودن فعالیتهای سازمانی مدیریت و آموزش نظارتی ناکافی امکانات ، دارایی ها و فرهنگ هزینه نامناسب پیچیدگی غیر ضروری تشریفات سوءاستفاده از اختیارات شکلی فقدان پاسخ گویی مدیریت اجرایی و شاخصهای سنجش پذیرنامناسب پروژه محوری به جای برنامه محوری رویکرد تک بعدی به جای چند بعدی فقدان حاکمیت اخلاق و کد های رفتاری برای کارگزاران شهری گفتار ششم : عوامل موثر در ارتقاء سلامت نظام اداری و مبارزه با فساد در نظام اداری ١ - شفاف سازی انجام امورو فعالیتها و افزایش پاسخگوئی ٢ - افزایش رضایتمندی خدمت گیرندگان و احقاق حقوق و احترام به ارباب رجوع ٣ - برقراری نظام شایسته سالاری در انتخابها و انتصابها ٤ - بهبود فرهنگ عمومی و تقویت نظارت مردمی ١- جعفری لنگرودی، محمدجعفر، مبسوط در ترمینولوژی حقوق ، جلد چهارم ، تهران ، گنج دانش ، چاپ دوم ، ١٣٨١، ص ١٠٤١٤."
(
, 
, 
)
