چکیده:
زمینه و هدف : خشونت علیه کودکان یکی از چالش های عمده برای کارکنان مراقبتی است که سلامت جسمی و روانی کودکان را به مخاطره انداخته و مشکلات عدیدی را در آینده برای آنان پدید میآورد. این مطالعه با هدف تحلیل یک مورد کودکآزاری با رویکرد اخلاقی در سال ١٣٩٥ انجام شده است . مواد و روش ها: در این مطالعه موردی، یک مورد واقعی در جلسه ماهانه اخلاق پزشکی، مرکز طبی کودکان تهران معرفی گردیده ، سپس تحلیل اخلاقی بر اساس ملاحظات اخلاقی مطرح شده توسط کارکنان درمانی و متخصصان حیطه های مختلف انجام شد. مورد، پسربچه ٥ ساله ای است که مورد آزار جسمی قرار گرفته و با شکستگیهای متعدد در نواحی مختلف دست ها و همچنین سوختگی دست و پا، توسط پدر و مادرش در شیفت صبح به واحد اورژانس مرکز طبی کودکان آورده شد. ملاحظات اخلاقی: ضمن رعایت صداقت و امانت داری در گزارش مورد، سعی گردید، محرمانگی اطلاعات فردی مورد و خانواده وی رعایت گردد. یافته ها: اخذ شرح حال کامل پزشکی و اجتماعی، معاینه کامل بدنی و بدون پوشش ، عدم پنهان کاری آزارهای جنسی کودکان ، احترام به کرامت انسانی، حقیقت گویی، حفظ حریم خصوصی، رازداری و محرمانگی اطلاعات ، رفتار احترام آمیز با خانواده ، احترام به استقلال کودک، بیطرفی و حمایت اجتماعی از مهم ترین ملاحظات اخلاقی مورد اشاره بودند. همچنین کمک به سازگاری خانواده ها در جهت پیشگیری از رخدادهای بعدی کودکآزاری، از دیگر یافته های تحلیل حاضر بودند. نتیجه گیری: پیشنهاد میشود تا براساس ملاحظات اخلاقی طرح شده ، برنامه مدونی در این رابطه توسط دست اندرکاران امر طراحی و در اختیار مراکز درمانی کل کشور قرار گیرد. همچنین یک گروه متشکل از متخصصین اطفال و اخلاق پزشکی، مددکار اجتماعی، روان پرستار و روانپزشک کودک نیازهای کودکان آزاردیده و خانواده های آنان را ارزیابی نموده و در جهت رفع مشکلات آنان برنامه ریزی نمایند.
خلاصه ماشینی:
"به تجربه به اعتقاد کارکنان درمانی شرکت کننده در این جلسه ، شرکت کنندگان ، خانواده های کودکان آزاردیده همواره از افشای تاریخچه ای که درباره کودک آزاردیده گرفته میشود، در ابتدا موارد موجود در پرونده بیم دارند، لذا در این رابطه باید دقت میتواند مختصر یا ناقص باشد، اما عاقلانه است که در اسرع داشت که افراد مختلف نتوانند به راحتی به این اسرار وقت و در صورت امکان تاریخچه کامل پزشکی و اجتماعی از دسترسی یابند و پرونده پزشکی بیمار با ضریب امنیتی بالایی والدین گرفته شود.
در حالی که نتایج به مرکز درمانی برساند، باید مبنای یک برخورد اخلاقی با وی پژوهشی در سوییس ، نشان داد که به دنبال رخداد آزار قرار داده شود، لذا بر کارکنان درمانی لازم است که تمام تلاش جنسی، دریافت حمایت های اجتماعی و عاطفی برای مقابله با خود را در رفتار احترام آمیز با فرد همراه کودک به کار گیرند.
نتیجه گیری با توجه به معرفی کودک مورد مطالعه و ملاحظات اخلاقی طرح شده و نظر به این که تاکنون برنامه مدون یا طرح مراقبتی خاصی جهت کودکان آزاردیده و خانواده های آنان در مراکز درمانی کشور وجود نداشته است ، لازم است برنامه مدونی در این رابطه توسط دست اندرکاران امر، طراحی و در اختیار مراکز درمانی کل کشور قرار گیرد.
"I never expected that it would happen, coming to child abuse leading to oro-facial lesions in Isfahan, Iran: A qualitative approach.
Child sexual abuse revisited: a population-based cross-sectional study among Swiss adolescents."