چکیده:
رواج و گسترده شدن قراردادهای مشارکت در ساخت و در کنار آن مورد ضرر و زیان قرارگرفتن طرفین و البته مالکین بیشتر و عدم آشنایی با ابعاد حقوقی این قراردادها خود گویای این است که این بررسی عمیق مبحث قراردادهای مشارکت در ساخت از نیازهای به روز است و مشارکت در ساخت از جمله مصادیق مشارکت مدنی است ؛ در این نوع مشارکت مالک و سازنده با هم شریک هستند به این صورت که مالک صاحب زمین است و سازنده ، سرمایه گذاری کرده و اقدام به ساخت میکند. لذا لزوم التزام به کلیه آثار هریک از عقود معین و نامعین و در نهایت مستقل بودن و همچنین پذیرش اصل توافق بر خسارت و تعیین دیرکرد در قرارداد مشارکت در ساخت را میتوان با عنایت به عمومات عقود و اصل آزادی قراردادی و عرف و بنای عقلا توجیه نمود.همچنین میتوان گفت ، صرف مالکیت طرف قرارداد در قراردادهای مشارکت در ساخت کفایت نمیکند این قراردادها باید منجز و قطعی باشد.
خلاصه ماشینی:
"ج -پیشینه و اهداف تحقیق در ابتدا باید متذکر شویم که این موضوع فاقد سبقه فقهی است پس در باب بررسی فقهی منبع خاصی وجود ندارد فقط در کلیات قراردادها میتوان از کتبی مانند لمعه و در بابهای تطبیق دادن موضوع به آثاری نظیر استصناع سید محمود هاشمی و مقاله ای به همین نام از محمد مومن قمی اشاره کرد و و برای بررسی حقوقی میتوان به کتبی مانند جلد ١ حقوق مدنی دکتر امامی و از سایر موارد به قراردادهای پیشفروش آپارتمان نوشته حسن علیزاده و از مقالات هم به مقاله علی اصغر حاتمی و مقاله هانیه ذاکری نیا در مجله مطالعات فقه و حقوق اسلامی و از کتب به روزتر مرتبط با موضوع به (تکنیک های سرمایه گذاری در املاک و مستغلات ) محمود حقیقت طلب اشاره کرد و در بحثهای عرفی هم از ترمینولوژی حقوقی لنگرودی و نظم مرحوم کاتوزیان و در کنار اینها به وبلاگها و مرورگرهای اشاره کرد از جمله وبلاV محمود حقیقت طلب که بسیار جامع است اما به طور کلی موضوع مورد نظر دارای منابع کم و حتی نایابی است و تحقیق بیشتر در این باب ضروری به نظر میرسد و این رساله میتواند در تحقیقات بعدی بسیار موثر واقع شود ."