چکیده:
آن چه را که موجب دل نشینی و زیبایی ادبیات منظوم می شود، به کارگیری درست ازآرایه های ادبی است واوج کارجایی است که کلام ازسرچشــمه ی فیض انواریگانه آفریدگار هستی وقرآن و سخنــان ائمه ی معصومین (علیهم السلام ) برگرفته باشد و اگر اثرهنری بااین ویژگی آمیـخته باشد، ماندگار و تاثیرگذارتر خواهد بود. علامه ی یگانه ، حضرت حسن حسن زاده ی آمـلی، عارف وارستـه ای است که با اشعاری که به یادگار گذاشته اند، هنر خود را در ساحت های ادبی کلام (موسیقی شعر، بیان و بدیع ) به نمایش درآورده اند. ایشان آن چـنان به تعالیـم وع ـلوم قرآنی و الهی و احادیث و روایات و سخنان بزرگان آشنایی و احاطه کامل دارندکه به شیوه های گوناگون ادبی به ویژه «تلمیح » درسرودن اشعارشان بهره جسته اند. این مقاله ، تلاشی در جهت بازنمایی و شناساندن چشمه هایی از «بازتاب قرآن و احادیث و روایات » در اشعار علامه حسن زاده ی آملی است که به روش «توصیفی- تحلیلی» انجام گرفته است .
What would be pleasant and beautiful prose, using literary devices correctly and the peak is where the speech is
taken from the only source of the world, God, and the Quran and the sayings of Imams and if the artwork
combined with this feature, it will be persistent and effective. Allameh Hassan Hassanzadeh is mystic pious who
left poetry that is shown his art in the field of literary (music, poem, expression and exquisite. He is so familiar
to teaching Quranic sciences, the sayings and traditions and the words of elders that in different literary ways,
especially allusion, in composing poems have benefited. This article is an attempt to represent and identify the
source of the Quran and the sayings (Hadith) and traditions reflected in the lyrics of Allameh Hassanzadeh
Amoli poems that are done in descriptive-analytical way.
خلاصه ماشینی:
"» (همان ، ج ١: ٤٧٧) چه در دنیا و در عقبی ولی است لسان صدق یوسف نبی است (همان : ٤١٦) اشاره دارد به آیه ی صدو دوم سوره مبارکه ی یوسف که فرمود: «رب قد اتیتنی من الملک و علمتنی من تأویل الاحادیث فاطر السموات و الارض انت ولیی فی الدنیا و الآخره » (همان ، ج ١: ٤٨٢) حدیث حضرت ختمی مآب ست که بسم الله کلید هر کتاب ست (همان : ٤١٨) این بیت اشاره دارد به حدیث شریف امام صادق (ع ) فرمود: «ما انزل الله من السماء کتابا الا و فاتحته بسم الله الرحمن الرحیم ...
» (همان ، ج ١: ٥١٨) کتابی را که فرموده است به اطلاق کتاب انفسی می خوان و آفاق (م همان : ٤١٨) این بیت اشاره دارد به سوره ی مبارکه فصلت آیه ی ٥٥ که فرمود: «سنریهم آیاتنا فی الآفاق و فی انفسهم و فی انفسهم حتی یتبین لهم انه الحق .
(همان ، ج ١: ٥٥٧) برو بر خوان أتینا طائعین را جواب آسمان ها و زمین را (همان : ٤٢٣) این بیت اشاره دارد به اقتباس از آیه ی یازدهم از سوره مبارکه فصلت که فرمود: «ثم استوی الی السماء و هی دخان فقال لها و للارض ائتیا طوعا او کرها قالتا أتینا طائعین » (همان ، ج ١: ٥٨٥) ز سجاد است این تحفه که مخلوق همه از سفره ی حق اند مرزوق (همان : ٤٢٤) این بیت اشاره داردبه بیان گران قدر وعرشی حضرت امام سجاد (ع ): «همه ی موجودات یعنی ماسوی الله مرزوق به رزق وجوداندوهمگان سرسفره ی وجود نشسته اندودارندارتزاق می نمایند."