چکیده:
برای مطالعه تاثیر ارزشیابی کمّی و کیفی بر اضطراب دانشآموزان شهر قزوین،266 دانشآموز چهارم ابتدایی که در سال تحصیلی 91-1390 مشغول تحصیل بودند، به شیوه نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. با درنظر گرفتن مدرسه به منزله واحد نمونهگیری، از میان مدارس ابتدایی، 4 مدرسه(یک مدرسه دخترانه و یک مدرسه پسرانه از مدارس تحت پوشش طرح و یک مدرسه دخترانه و یک مدرسه پسرانه از مدارس غیرمشمول) انتخاب شد. برای انتخاب مدارس غیرمشمول (گروه مقایسه) از نظرات کارشناسان مناطق آموزشی و مدیران مدارس استفاده شد. وقتی که دو مدرسه تحت پوشش ارزشیابی توصیفی تعیین شد، با مشورت کارشناسان مناطق آموزشی و مدیران مدارس، از میان مدارس غیرمشمول طرح، دو مدرسه که از لحاظ سطح اجتماعی- اقتصادی خانوادهها و دانش حرفهای معلمان هم سطح و قابل مقایسه با مدارس مشمول طرح بودند، انتخاب شد. سپس، از هر مدرسه منتخب یک کلاس تعیین شد و دانشآموزان کلاسهای انتخاب شده از لحاظ متغیر اضطرابمورد سنجش قرار گرفتند. برای پردازش و تحلیل دادهها،شاخصهای مرکزی و پراکندگی محاسبه شد و برای مقایسه اضطراب دانشآموزان مشمول طرح ارزشیابی توصیفی با دانشآموزان غیر مشمول، از تحلیل واریانس دو راهه استفاده شد. برای حصول اطمینان از برقراری مفروضههای بنیادی آزمون F، دادههای 26 نفر از افراد نمونه آماری حذف شدند و تحلیل آماری برای 240نفر انجام شد.یافتههای تحقیق نشان میدهند که ارزشیابی توصیفی به کاهش اضطراب دانشآموزان هر دو جنس منجر شده است. در واقع، از لحاظ سطح اضطراب میان دانشآموزان مشمول طرح ارزشیابی توصیفی و دانشآموزانی که طبق روال قبلی براساس مقیاس فاصلهای صفر تا 20 ارزشیابی شدهاند، تفاوت معنادار وجود دارد. اثر اصلی نوع ارزشیابی و جنس دانشآموزان بر اضطراب معنادار است، ولی اثر تعاملی جنس و نوع ارزشیابی بر اضطراب معنادار نیست.بنابراین، صرفنظر از جنس دانشآموز، ارزشیابی توصیفی میتواند سطح اضطراب را کاهش دهد.
خلاصه ماشینی:
مقایسه شاخصهای اضطراب دانش آموزان دختر مدارس مشمول طرح ارزشیابی توصیفی و مدارس همسطح (رجوع شود به تصویر صفحه) مقایسه میانگینها با استفاده از تحلیل واریانس دو راهه میانگینهای متغیر اضطراب به تفکیک جنس و نوع ارزشیابی در جدول شماره ٢ ارائه شده است .
میتوان نتیجه گرفت که اجرای طرح ارزشیابی توصیفی به کاهش اضطراب دانش آموزان مشمول طرح منجر شده است .
محمدی (١٣٩٢) تأثیر تجربه دو نظام ارزشیابی (کمی و کیفی) بر اضطراب ، انگیزش درونی، خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پنجم ابتدایی در شهر تهران را مطالعه کرده و نتیجه گرفته که اثر اصلی نوع ارزشیابی بر اضطراب امتحان معنادار است .
امیری (١٣٨٦)، اثر بخشی طرح ارزشیابی توصیفی در پایه های اول ، دوم و سوم ابتدایی در استان چهارمحال بختیاری را بررسی کرده و نتیجه گرفته است که کیفیت ماندگاری ذهنی، انگیزه انجام تکالیف درسی و میزان دستیابی به اهداف بعد جسمانی در میان دانش آموزان مشمول طرح ارزشیابی توصیفی بهتر از دانش آموزان ارزشیابی کمی بوده است .
با توجه به یافته های تحقیق ، پیشنهاد میشود در مطالعات آتی تأثیر ارزشیابی توصیفی بر بهبود عملکرد تحصیلی، خودکارآمدی، انگیزش درونی و راهبردهای مطالعه و یادگیری مورد بررسی قرار گیرند و برای گردآوری اطلاعات علاوه بر پرسشنامه از مصاحبه و ابزارهای دیگر نیز استفاده شود.
مطالعه نقش ارزشیابی توصیفی در کاهش اضطراب و ارتقای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مدارس پسرانه و دخترانه پایه دوم ابتدایی شهر تهران در سال ٨٤-٨٥.