چکیده:
ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻘﻞ رواﻳﺎت ﺻﺤﻴﺢ و ﻣﻌﺘﺒﺮ،ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪا(ص) ﺑﺮای اﻣﺖ اﺳﻼﻣﻰدو ﭼﻴﺰ ﮔﺮان ﺑﻬﺎ و ارزﺷﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﺎدﮔﺎر و ودﻳﻌﻪ ﺗﺎ روز ﻗﻴﺎﻣﺖ ﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﺒﺎرتاﻧﺪ از:ﻗﺮآن و ﻋﺘﺮت.ﺑﺪون ﺷﻚ اﻳﻦ دو ﭼﻴﺰ ﮔﺮان ﺑﻬﺎ،ﺳﺨﺖ ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ و ﻣﺤﺒﺖ رﺳﻮل ﺧﺪا(ص)ﺑﻮدﻧﺪ و آن ﺣﻀﺮت ﺑﺮای رﺳﺎﻧﺪن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺣﺪ ﻣﻨﺰل،ﺗﻼشﻫﺎی ﻓﺮاواﻧﻰ ﻛﺮده و ﻃﺒﻌﺎ ﻧﮕﺮان آن ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ اﻣﺖ ﭘﺲ از او ﺑﻬﺎی ﻻزم را ﺑﻪ اﻳﻦ دو ﻧﺪﻫﻨﺪ و ﻗـﺮآن را ﻣﻬﺠﻮر و ﻋﺘﺮت را رﻫﺎ ﻛﻨﻨﺪ.از اﻳـﻦ رو،در ﺣﺎل ﺣﻴﺎت ﺧﻮﻳﺶ ﭘﻴـﻮﺳﺘﻪ از ﻗـﺮآن و ﻋﺘﺮت و اﺣﺘﺮام ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺳﺨـﻦ ﮔﻔﺘﻨﺪ.دﻟﻴﻞ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ اﺻـﺮار،اﻳﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ»ﻗﺮآن«ﻛﺘﺎب ﺧﺪا و ﺑـﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺪاﻳﺖ اﻧﺴﺎنﻫﺎ و»ﻋﺘﺮت«ﻧﮕﻬﺒﺎن ﻛﺘﺎب اﻟﻬﻰ و ﻣﻔﺴﺮ آن اﺳﺖ.
اﻣﺎم ﺻﺎدق(ع)ﺧﻮد ﻳﻜﻰ از ﻫﻤﺎن ﻋﺘﺮت ﭘﺎک رﺳﻮل ﺧﺪا اﺳﺖ؛ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻋﺎﻟﻢ و ﻫﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﻗﺮآن ﺑﻮد.ﺑﺪﻳﻦ ﺟﻬﺖ،در اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﺎر ﺳﻌﻰ ﺑﺮآن ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﭼﻬﺮه ﻗﺮآﻧﻰ اﻣﺎم ﺻﺎدق(ع)را در رﻋﺎﻳﺖ آداب ﻇﺎﻫﺮی و ﺑﺎﻃﻨﻰ ﻗﺮآن در ﺳﺨﻨﺎن اﻣﺎم(ع)را ﻣﻄـﺮح ﮔﺮداﻧﻴﻢ ﺗﺎ ﺳﻴـﺮه ﻋﻤﻠﻰ اﻣـﺎم(ع)رادر ﻣﻮرد ﭼﮕﻮﻧﮕﻰ ﺗـﻼوت قرآن و فهم و عمل به آن مورد بررسی قرار گیرد.
خلاصه ماشینی:
"در دعایی که پیش از قرائت قرآن می خواند،و ازدر خواست های عاجزانه او می توان به قطع و یقین گفت امام صادق (ع) عالی ترین و کامل ترین شخصیت در عمل به قرآن مجید بود و دیگران را نیز از این بهره وری بی نصیب نمی گذاشت و نمونه آن در زندگی آن حضرت فراوان به چشم می خورد.
روزی پنجاه آیه قرآن بخوانید:حریز از امام صادق (ع) نقل کرده است که فرمود: القرآن عهد الله الی خلقه فقد ینبغی للمرء المسلم أن ینظر فی عهده و أن یقرأ منه فی کل یوم خمسین آیة؛قرآن برنامه ای است الهی پس بسیار شایسته است که هر فرد مسلمان در عهد نامه الهی اش به دقت نظر افکند و هر روز دست کم پنجاه آیه را با تدبیر تلاوت کند«.
در دل شب،قرآن بخوانید:آن حضرت فرمودند:»در روز قیامت فردی را برای حساب صدا می کنند،پس قرآن در صورتی زیبا پیش روی او قرار می گیرد و می گوید: خدایا!من قرآنم و این بنده تو در راه تلاوت من خود را به رنج و تعب انداخت و در دل های شب مرا تلاوت کرد و قلبش را روشن و اشکش جاری شد.
اهل صداقت و راستی باشد نه تملق و چاپلوسی:از حضرت صادق (ع) نقل شده که پیامبر خدا (ص) فرمودند:»همواره این امت زیر حمایت و لطف خدایند مادامی که قاریانشان نزد فرمانروایان چاپلوسی نکردند و عالمانشان با تبه کاران سازش نکنند،که خوبانشان،به بدان متمایل نشوند،و هر گاه چنین باشند،خداوند لطف خود را از آنان سلب می کند،بعد ستمگران بر آنها مسلط می گردند،و بدترین ستم را بر آنها روا می دارند پس از آن،بی چارگی و تهی دستی را بر ایشان مقرر می کند."