چکیده:
انسان دارای جنبههای مشترکی با حیوان و فرشته است؛ بیشترین اشتراک انسان با حیوان، در جنبههای جسمی و مادی؛ و جنبهی مشترک انسان با فرشتگان در عقلانیت است. ازآنجاییکه موضوع علم پزشکی بدن انسان و آثار طبیعی و مادی آن است، بهناچار به جنبههای مشترک درمانی بین انسان و حیوان اندیشیده و در این باره به آزمایش و پژوهش میپردازد؛ ولی پرداختن به این موضوع بهطور طبیعی ممکن است انسان را از نگاهی متعالی به دیگر ابعاد وجودی خویشتن باز دارد. اگر نگاهمان را اندکی از بعد خاکی برگرفته و نگاهی آسمانی و ملکوتی به انسان بیفکنیم، درخواهیم یافت که انسان جنبههای مشترکی نیز با ملائک دارد که آن جنبهها، در بعد روحانی وجود او جلوهگر شده است، همان بخشی که در باور و اعتقاد ما تامینکنندهی سلامت معنوی به معنای واقعی کلمه نیز است.