چکیده:
افغانستان به لحاظ حضور در محیط استراتژیک ایران یکی از مهمترین حلقه های آن به شمار می رود. اهمیت راهبردی افغانستان برای ایران بسیار مهم است. محیط استراتژیک ایران چنان است که افغانستان یکی از مهمترین حلقه های این محیط راشکل می دهد، می توان گفت پس از جنگ تحمیلی 8 ساله عراق علیه ایران یکی از بزرگترین مشکلات امنیتی ایران از سوی افغانستان، در زمان حکومت طالبان شکل گرفت.
حضور ناتو و بویژه ایالات متحده آمریکا در مرزهای شرقی ایران، حساسیت مرزهای ایران و افغانستان را بیش از پیش بالا برده است. حضور نیروهای نظامی ایالات متحده در افغانستان، فرصتها و تهدیدهای را، برای امنیت ایران به دنبال داشته، که نوشتار حاضر به دنبال یافتن پاسخی برای چرایی آن است.
With respect of being in Iran strategic environment، Afghanistan is one of the most important components of it. Iran’s strategic environment is such as that Afghanistan has become one of it’s the most important members so that after the enforced war، Afghanistan has made the most important security problems for Iran.
Each group with ideological idea in Afghanistan is resulted in security problems for Iran.
Being of western countries especially United States of America in the region، has promoted the border sensitivities between Iran and Afghanistan. Being of western forces in Afghanistan، has brought opportunities and problems for Iran، this paper is going to investigate these problem and opportunities.
خلاصه ماشینی:
"علاوه برموارد فوق ، تحولات ماه های اخیر در افغانسـتان ، بـه خصـوص در منـاطق جنوبی نشان می دهد به عنوان سومین تهدید که نیروهای طالبان در حال تقویت فزاینده مواضع خود هستند که این مسئله دولت مرکزی را با چالش هایی جـدی مواجـه کـرده است و البته در این میان همپوشانی ها و تعاملات پیدا و پنهان « پاکسـتان » مسـئله قابـل توجهی است ؛ از این رو، تهدید «مهـم » دیگـری کـه در شـرایط کنـونی بایـد از سـوی سیاستگذاران و تصمیم سازان سیاست خارجی و امنیت ملی مورد توجه قرار گیرد، ایـن است که افزایش فعالیت ها و قدرت گروه طالبان بار دیگر در راسـتای تهدیـد امنیـت و منافع ملی ایران عمل می کند.
، و گروه دیگر کـه از منظر خوشبینی به مسئله می نگرند، معتقدند که آمریکا در راستای راهبرد سیطره جویانه خود، با انعطاف پذیری و تغییـرات تـاکتیکی، بـه تـدریج قـدرت را بـه افغـان هـا، بـه خصوص در حوزه های امنیتی منتقل می کند و به صورت هدایت شده ، از ظرفیت های سازمان ملل ، ناتو و سایر متحدین خود در افغانستان در راستای کاهش هزینه های خـود استفاده خواهد کرد و تا سال های سال در افغانستان خواهد ماند و نظر بـه نگرانـی، بـه جایی که در زمینه شرایط بغرنج احتمالی پس از خروج نیروهای بین المللی وجود دارد، با توجه به شکاف های قومی و مـذهبی افغانسـتان ، فرآینـد ملـت سـازی بـا مشـارکت بازیگران فرا منطقه ای، تا حصول اطمینان لازم و استقرار ثبات و امنیت ، باید ادامه یابد."