چکیده:
تغیرات آب و هوایی و پیامدهای آن موجب مهاجرت های داخلی و خارجی ساکنین یک منطقه در ابعاد وسیع می گردد و آنان را تبدیل به آوارگان و یا پناهندگان زیست محیطی می نماید و منجر به بی ثباتی منطقه و درگیری مسلحانه میان مهاجران و ساکنان بومی می گردد، نمونه ی این وضعیت را در دارفور سودان شاهد بوده ایم. این تحرکات گسترده می تواند سبب بروز تنش های عمیق و مشکلات عدیده ای برای مناطق و کشورهای پذیرنده شود و حتی ترکیب جمعیتی مناطق مختلف را تغییر دهد و موجبات نقض بسیاری از حقوق بشری را فراهم نماید. جا به جایی از مهم ترین نشانه هایی عدم امنیت است که هم سبب و هم نتیجه آن است و از مهمترین بحران های انسانی به شمار می آید از آنجایی که همواره نمی توان برای حمایت از افراد بر دولت های آن ها تکیه نمود، حمایت از افراد، بر دولت های آن ها تکیه نمود، حمایت موثر از آوارگان زیست محیطی مستلزم نوعی از مسئولیت و دغدغه ی مشترک است که تا حدودی با ساختار و نرم های حقوق بین الملل ناهماهنگ است از طرفی مسئولیت مشترک با موضوعاتی همچون تعهد به مشارکت، تعهدات عام الشمول و اصول حقوق بین الملل محیط زیست هماهنگی دارد که در این ارتباط مفهوم حاکمیت باز تعریف شده و حاکمیت به منزله ی مسئولیت مطرح می گردد. به این ترتیب در حقوق پناهندگان تقسیم مسئولیت به معنای مسئولیت اولیه ی دولت متبوع و مسئولیت های ثانویه ی سایر تابعان حقوق بین الملل در حمایت از آورادگان بر اساس تعهدات آن ها به منشور ملل متحد و حقوق بشر است.
خلاصه ماشینی:
این زیربنای دیدگاه امنیت انسانی نسبت به حاکمیت است به طوری که حمایت از دولت ها به عنوان وسیله ای برای حمایت از افراد در نظر گرفته می - شود و حمایت سایر دولت ها و سازمان های بین المللی از آوارگان زیست محیطی در داخل کشور متبوعشان را به عنوان دغدغه ی مشترک مطرح می نماید.
, Internally Displaced Persons: Report of the Representative of the Secretary General (25 January 1994), UN Doc E/ cn.
, Guiding Principles on Internal Displacement, Report of the Representative of the Secretary General, Resoulution 1977/39: Addendum (11 February 1998), UN.
, "Human Security and Refugee after September 11: A Reassessment (2002) 20 (4) Refugee 34: GS Goodwin – Gill", After the Cold War: / پیش گیری ، از میان برداشتن یا کاهش نیاز به پناهندگی ٣٦و یا محدود کردن پناهجویان و نگاهداشتن آن ها در داخل مرزهای کشور خود است ، زیرا سرازیر شدن پناهندگان هم امنیت دولت میزبان و هم امنیت خود پناهندگان را تهدید می کند و کمک به کشورهای کم تر توسعه یافته برای میزبانی آوارگان راه کم هزینه تری نسبت به پذیرش پناهندگی این افراد می باشد.
Van Selm, Refugee and Forced Displacement: International Security, Human Vulnelability, and the State Tokyo, United Nations Univercity Press, 2003.
Van Selm, Refugee and Forced Displacement: International Security, Human Vulnelability, and the State Tokyo, United Nations Univercity Press, 2003.
, Guiding Principles on Internal Displacement, Report of the Representative of the Secretary General, Resoulution 1977/39: Addendum.