خلاصه ماشینی:
فرموده است: «هنگامی که کسی به شما تحیت و اظهار محبتی نماید، پاسخ آن را به طور بهتر و یا به همانگونه بدهید» و بهتر از کار او، آزاد ساختن او بود.
پاداش تعلیم «ان عبدالرحمن السلمی علم ولد الحسین علیه السلام «الحمد» فلما قراها علی ابیه، اعطاه الف دینار و الف حلة و حشافاه درا.
فقیل له فی ذلک، فقال: واین یقع هذا من عطائه یعنی تعلیمه و انشد الحسین علیه السلام: اذا جادَتِ الدنیا علیک فجُد بها علی النّاس طُرّا قبل ان تتفلّت فلا الجود یفنیها اذا هی اقبلت ولا البخل یبقیها اذا ما تولت (مناقب- جلد 4- ص 66) عبدالرحمن سلمی، فرزند امام حسین علیه السلام را سوره «الحمد» تعلیم نمود، چون فرزند، سوره را بر پدر خویش (امام «ع») خواند، امام به عبدالرحمن هزار دینار و هزار جامه عطا نمود و دهانش را پر از دُرّ ساخت.
درباره اینهمه بخشش و عطا با امام صحبت شد.
امام فرمود: این عطا در برابر عطای او یعنی تعلیم سوره «الحمد» چیزی نیست و سپس این اشعار را قرائت فرمود: که ترجمه- اش این است: هنگامی که دنیا به تو روی جود و سخاوت نشان داد تو با آن بر همه ی مردم جود و بخشش نما، پیش از آنکه از دستت بیرون رود.
چون دنیا به تو روی آورد بخشش آن را از بین نبرد و هنگامی که به تو پشت کند بخل آن را باقی نگذارد.