چکیده:
در این مقاله تلاش شدهاست تا با استفاده از درسها و فرامین قرآن کریم، نگاه انتقادی به مبانی علم ارتباطات، بهویژه در حوزۀ ارتباطات انسانی، تبیین شود. در این زمینه تحقیقات بسیار کمی صورت گرفتهاست و نسخه دقیقی دربارۀ نگاه به ارتباطات انسانی وجود ندارد. در نگاه قرآنی بالاترین هدف در مسئله ارتباطات توّجه به خدا، رضایت او، دلدادگی و اخلاص در مقابل اوست. از این رو هرگونه ارتباطی که موجب پیدایش و تقویت پیوندهای اجتماعی برای رساندن جامعه به قربالهی باشد، موردپسند قرآن است و هرگونه ارتباطی که موجب دوری جامعه از پرستش و عبودیت خداوند متعال شود، نکوهش شدهاست. بنابراین لازماست که هر نوع تماس و ارتباط بین انسانها متناسب با هدف نهایی کل عالم، و براساس دستورات دینی و قرآنی، شکل گیرد.
در مقاله حاضر با استفاده از روش اسنادی/ کتابخانهای، و تکمیل نتایج حاصل از مطالعه به روش مصاحبه عمیق، سعی شدهاست گامی در این مسیر برداشته شود.
خلاصه ماشینی:
اما باتوجه به این نوع نگـاه ، نکتـه منفـی درون آن نیـز، ذهـن را معطـوف بـه خـود کرده است و آن این که حد و مرز اختلاف برداشت ها از یک پیام مشترک تـا کجاسـت ؟ آیا تا آن جا که دو مفهوم متناقض نیز از یک پیام برداشت شـود؟ آیـا مـی تـوان اقتـضاء خصوصیتی را برای « پیام » ترسیم کرد؟ مـلاک صـحت فهـم عبـارات متفـاوت از یـک عبارت و پیام مشترک در چیست ؟ آیا همه برداشت ها از یک پیام می تواند صحیح باشد؟ که دراین صورت حق و باطل از بین رفته و همه حرف ها حرف حق است ، این معنـا بـا ظـواهر نـصوص اسـلامی و کلمات وحی در تعارض است ، زیرا در نظرگاه اسلام ، حق و باطل قطعـا وجـود دارد و اسلام شاخصه هایی را برای تفکیک و تمیز بین حق و باطل و طرفداران آنهـا قـرار داده است ، و باتوجه به همین تفاوت ها ثواب و عقاب اعمال در روز موعود، اصـلی مـسلم و قطعی است .
بنابراین مبنای اصالت ایمان در برخورد با پدیده های فردی و اجتماعی ، تلاش می کند تا همه پدیده ها را با استفاده از شیوه منطقی نظام ایمانی شناسایی و تفسیر نماید و در نتیجه تعریف این مبنا از جامعـه ، زندگی اجتماعی ، نظام ارتباطات و نیازهایی اسـت کـه در جریـان تحقـق ایـن رشـد و توسعه ، برای تک تک افراد جامعه ایجاد می شود.