فرازی ازصحیفه سجادیه اللهم صل علی محمد و آله، واکفنی ما یشغلنی الاهتمام به، واستعملنی بما تسالنی غدا عنه ، واستفرغ ایامی فیما خلقنی له ، واغننی و اوسع علی فی رزقک ولاتفتنی بالنظر، واعزنی ولاتبتلینی بالکبر، وعبدنی لک ، ولاتفسد عبادتی بالعجب واجر للناس علی یدی الخید ، ولاتمحقه بالمن وهب لی معالی الاخلاق، واعصمنی من الفخر.
اللهم صل علی محمد وآله، ولا ترفعنی فی الناس درجة الا حططتنی عند نفسی مثلها، ولا تحدث لی عزا ظاهرا الا احدثت لی ذلة باطنة عند نفسی بقدرها.
(صحیفه سجادیه دعاء20) خداوندا!برمحمد وآلش درود فرست، وبی نیازم سازازکاری که توجه وتلاش برای آن مرا (ازیادتو) باز می دارد، ووادار مرابه آنچه فردا ازآن سئوال وبازپرسی می نمائی، وروزهای عمرم رادرآنچه که برای آن مرا خلق فرموده ای، صرف نما ، ومرا ازدیگران بی نیاز فرما وروزیت رابرمن گشایش ده، وبه چشم داشت (ازغیرخویش) مبتلایم مساز، ومرا عزت بخش ، وبه کبروخودبزرگی دچارم مکن ، وبه عبادت خویش مشغولم ساز، وعبادتم رابه عجب و خود پسندی تباه مگردان، وکارهای خیر، به دست من جاری ساز، وآن (کارخیر) رابه منت نهادن باطل مفرما، ومراعالی ترین اخلاق عنایت فرما، وازفخر ومباهات محفوظم دار.
خداوندا!
بر محمد و آل او درود فرست، و مرا در میان مردم به درجه و مقامی سرافراز مفرما مگر اینکه پیش نفسم بهمان اندازه مرا پست نمائی، و عزت و بزرگی ظاهری برایم پدید میاور جز آنکه بهمان مقدار پیش نفسم برایم خواری پنهانی بوجود آوری.