1- مجازات بدست مؤمنان: قرآن کريم با خطاب به مؤمنين در اين آيه شريفه، به اين حقيقت اشاره دارد که تنها دستهاي برومند افراد مؤمن به «الله» است که مي تواند مجري فرمان الهي در مورد مجازات دشمنان خدا باشد و کساني که از اين شايستگي و صلاحيت بي بهره اند هيچگاه اراده الهي در عمل آنان تجسم نمي يابد و از اينرو در آيات 44 و 45 همين سوره «توبه» آمده است: مؤمنان بخدا و قيامت در مورد ترک جهاد با اموال و جانها از تو رخصت نمي طلبند...
2- خفت و خواري دشمن: در سوره «نساء» در مقايسه اي بين دو جبهه حق و باطل چنين مي فرمايد: اگر شما در جهاد به رنج و مشقت مي افتيد دشمنان نيز به زحمت و تعب دچار مي گردند «و ترجون من الله ما لا يرجون» ولي شما آنچه را که از خداوند اميد داريد آنان اين اميدواري را ندارند.
(
, 
, 
)
