والحمدلله الذی جعل من تلک السّبل شهره شهر رمضان، شهر الصیام، وشهر الاسلام، وشهر الطهور، وشهر التمحیص، وشهر القیام الذی انزل فیه القرآن، هدی للناس، و بیّنات من الهدی و الفرقان.
اللهم صلی علی محمد و آله، وألهمنا معرفه فضله و اجلال حرمته، والتّحفّظ مما حظرت فیه، واعنّا علی صیامه بکفّ الجوارح عن معاصیک، واستعمالها فیه بما یرضیک حتی لانصغی باسماعنا الی لغو، ولانسرع بابصارنا الی لهو.
(دعای 44) حمد و سپاس خدائی را سزا است که ماه خویش، ماه رمضان را از آن راه‌های احسان خود قرار داد، ماه اسلام، ماه طهارت روح، ماه تصفیه و پاکسازی از گناهان، ماه قیام برای عبادات، ماهی که قرآن در آن بعنوان راهنمائی و نشانه‌های هدایت و فرق میان حق و باطل نازل گردید.
پس برتری آن را بر دیگر ماه‌ها بسبب حرمتهای فراوان و فضیلت‌های مشهور آشکار گردانید، و به خاطر تعظیم آن، آنچه را در سایر ماه‌ها حلال بود حرام فرمود و به جهت گرامی داشتش خوردنیها و آشامیدنیها را ممنوع ساخت و برای آن زمان مشخص و روشنی قرار داد که خدای بزرگ و توانا اجازه نمی‌دهد از آن وقت پیش انداخته شود و نه می‌پذیرد که از آن زمان به تأخیر افتد.
خداوندا بر محمد و آل او رحمت فرست و شناخت فضیلت و گرامی داشت حرمتش و اجتناب و دوری از آنچه را در آن منع نموده ای به ما الهام فرما.
و ما را یاری ده بر روزه آن با بازداشتن اعضا و جوارح از گناهان، و به کار گرفتن آنها در آنچه موجب خشنودی تو است، تا با گوشهایمان سخن بیهوده نشنویم و با دیدگانمان به لهو و لعب نشتابیم.
(
, 
, 
)
