خلاصه ماشینی:
اهوال روز قیامت (2) وکأنّها قد اشرفت زلارِلها،وأنا خت بکلاکلها،وانصرمت الدّنیا بأهلها ،واخرجهم مّن حضنها ، فکانت کنوم مضی ، أو شهر انقضی، و صارجدید هارثا،و سمینها غثّا، فی موقف ضک المقام، وأمور مشتبهه عظام،وّ نار شدید کلبها ،عال لّجبُها، ساطع لهبُها ، متغیّظ زفیرُها، متأجج سعیرها ،بعبد خُموُدها،ذاک وقودُها ، مخُوف و عیدُها ، غمّ قرارُها، مظلمة أفطارُها، حامیة قدورها، فظیعة أمورُها بحث پیرامون خطبه 232نهح البلاغه فیض الاسلام و 190عبده بود،در قسمت گدشته به اینجا رسیدیم که حضرت هشدار می دهند بندگان خدارا که پیش ازفرارسیدن مرگ،مایۀ طیّ صراط را در آخرت تهیه کنند و به آنها اطمینان می دهد که خواه ناخواه، ساعت قیامت خواهدرسید ومردم با قیامت به ریسمانی بسته اند.
پس هرجه انسان در این دنیا ،برای خودش باغ و کاخ و ماشین و پست ومقام تهیه کند،در آخرین روز زندگی نه تنها هیچ فایده ای برایش ندارد که همه بایدرها کند و برود،واز آن گذشته ،آنچه را که با مال حلال بدست آورده باید حساب پس بدهد و آنچه را که با مال حرام بدست آورده بایدمجازات شود.
راستی اگر ما اندکی تامل میکردیم و به این اهوال روزقیامت می اندیشیدیم و آنگاه بدن ناتوان خودرا در برابرآتش کم حرارت دنیا که هرگز قابل قیاس با دوزخ نیست ،قرار میدادیم ،شاید فکرگناه کردن هم به ذهن خودراه نمی دادیم ولی چه باید کردکه با این همه آیات و روایات و خطبه ها ی علی علیه السلام که ما را از عذاب جهنم برحذرمیدارند وهشیار میدهند ،هنوز به خوابیم و بیدار نشده ایم وعبرت نگرفته ایم.