سرمقاله: سالی آکنده از رویدادهای ناخوش و خوش سرمقاله

"باز شدن نسبی فضای‌ بحث و گفت‌وگو و فزونی گرفتن صداهای گوناگون در جامعه و افزایش انتشارکتاب و نشریات و در مجموع گشایش‌ نسبی فضای سیاسی و فرهنگی کشور و پیروزی اصلاح‌طلبان در مجلس ششم با رأی قاطع مردم،دراین سال نیز بهره‌ای جمعی بود که گرچه بسیار کم‌تر از خواستمان اما به هرحال،دریافت کردیم. بی‌تردید پیروزی اصلاح‌گرایان در مجلس ششم،برخاسته از همزبانی و هم‌اندیشی و همسلیقگی آنان با مردم در روند اصلاح و پیشرفت جامعه بود. تصویب برخی طرح‌ها در مجلس پنجم که نوک پیکان زیان آن بیش‌تر زنان را نشانه‌ رفته بود،نادیده انگاشتن و بی‌اعتنایی به خواست مردم آن هم ازسوی نمایندگان مردم جنبه‌ی مورد انتقام‌برانگیز آن‌ مجس بود. و آن این‌که اگر مجلس پنجم،ابعاد نظارتی خود را بر همه‌ی وزارتخانه‌ها،و نه تنها وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت کشور،متمرکز می‌کرد،شاید قتل‌های زنجیره‌ای و حوادث تلخ کوی دانشگاه به وقوع نمی‌پیوست و اگر هم بر اثر غفلتی نابخشودنی صورت می‌پذیرفت،این چنین پس از یک سال نامشکوف نمی‌ماند."