چکیده:
هدف پژوهش حاضر، بهبودبخشیدن به برنامه های درسی چندفرهنگی نظام آموزشی ایران بر اساس آرای تربیتی میشل فوکو و هنری ژیرو با استفاده از دو روش تحلیل مفهومی و استنتاجی بود. یافته های پژوهش نشان داد که: برنامة درسی چندفرهنگی بایستی بر بنیاد مفاهیمی چون عدالت اجتماعی، برابری آموزشی و تسهیل تجارب آموزشی مبتنی باشد در بین فیلسوفان تربیتی جهانی و شاخص در برنامة درسی چندفرهنگی، میشل فوکو و هنری ژیرو نکات قابل ملاحظه ای را در این زمینه ارائه کرده اند. فوکو تعلیم وتربیت را بیشتر امری شخصی، ویژه و محلی- موقعیتی می داند، از این رو می گوید: در زمینة تعلیم وتربیت، لحن ترجمان برنامه های درسی و لحن معلم باید متضمن چندآوایی باشد. تعلیم وتربیت مد نظر ژیرو نیز نوعی تعلیم وتربیت چندفرهنگی است که اقلیت های قومی و نژادی را مورد حمایت قرار می دهد. ژیرو معتقد است برنامة درسی باید عرصة ظهور صداهای گوناگون فرهنگی، نژادی و جنسیتی باشد و نباید هیچ گروهی به حاشیه رانده شود. به نظر ما، با عنایت به آرای تربیتی این دو فیلسوف می توان از رویکردهای مساعدتی و تکمیلی جهت بهبود چندفرهنگی سازی برنامة درسی نظام آموزشی ایران استفاده کرد و راهکارهایی از جمله تعلیم وتربیت مرزی، تربیت انتقادی در نظام آموزشی، نوآوری در محتوای آموزشی، تقویت تفکر انتقادی دانش آموزان، روش های کیفی یاددهی- یادگیری و متنوع سازی فعالیت های مدارس را مورد توجه قرار داد.
خلاصه ماشینی:
"نظر به اینکه ، جامعۀ ایران با برخورداری از ویژگی های چندفرهنگی خود نیازمند سیاســت گذاری و برنامه ریزی مناسب تر آموزشی و درسی است تا تنوع و تکثر را به رسمیت بشناسد و بسترهای لازم را برای توجه بدان فراهم کند، خوشــبختانه ، بر مبنای این دغدغه پژوهش هایی صورت گرفته است که از جمله باید به پژوهش عراقیه و همکاران (١٣٨٨) با عنوان «تلفیق ، راهبردی مناســب برای تدوین برنامۀ درسی چندفرهنگی »، پژوهش صادقی (١٣٨٩) با عنوان «بررسی سند برنامۀ درسی ملی جمهوری اسلامی ایران بر اساس رویکرد آموزش چندفرهنگی »، پژوهش امینی (١٣٩١) با عنوان «تبیین برنامۀ درسی چندفرهنگی شمارة ۶۲ ̈e سال شانزدهم ̈e 61 تابسنان ۱۳۹۶ ̈e و چگونگی اجرای آن در نظام برنامه ریزی درسی ایران »، پژوهش مکرونی و بلندهمتان (١٣٩٣) با عنوان «آموزش چندفرهنگی در کتاب های درسی دورة ابتدایی »، پژوهش غریبی و همکاران (١٣٩٤) با عنوان «مبانی معرفت شناسی تعلیم وتربیت چندفرهنگی » و پژوهش وفایی و سبحانی نژاد (١٣٩٤) با عنوان «مؤلفه های آموزش چندفرهنگی و تحلیل آن در محتوای کتب درسی » اشاره نمود."