چکیده:
از منظر لارنس پرین، منتقد برجستة معاصر آمریکایی، زبان دارای نقش های متعدد میباشد. او این نقش ها را تحت عنوان عملی و ادبی از یکدیگر متمایز میسازد. به اعتقاد وی نقش عملی زبان برای ایجاد ارتباط به کار میرود که احتمالاً پرکاربردترین نقش زبان نیز میباشد. هدف این نقش زبانی تبادل اطلاعات و انتقال معناست. نقش ادبی زبان برای زیبایی آفرینی به کار میرود. هدف این نقش زبانی تبادل عواطف و افکار است. به علاوه، به اعتقاد وی هر واژه سه جزء سازنده دارد: آوا یا صوت، معنی قاموسی یا تصریحی و معنی ضمنی یا تلویحی. آوای یک کلمه، همان تلفظ کلمه است که به کمک اندام صوتی ادا میشود. معنی یا معانی قاموسی یک واژه در ذیل آن در فرهنگ لغت مضبوط است و معنی یا معانی ضمنی سایه روشن های معنایی است که در ذهن کاربران یک زبان جاری است. در نوشته حاضر نخست آراء لارنس پرین را درباره نقش های زبان و اجزاء سازندة واژه معرفی کردهایم. سپس برای روشن شدن مطلب، دو نمونه موفق شعری- فارسی و انگلیسی- «مرثیه» سرودة احمد شاملو و «کتاب» سرودة امیلی دیکنسن را شاهد مثال آوردهایم.
خلاصه ماشینی:
معنای ضمنی و اهمیت آن در شعر مصطفی حسینی (مربی دانشگاه بوعلی سینا) تاریخ دریافت مقاله : اردیبهشت ١٣٨٨ تاریخ پذیرش مقاله : مهر ١٣٨٨ چکیده از منظر لارنس پرین ، منتقد برجستۀ معاصر آمریکایی ، زبان دارای نقش های متعدد می باشد.
معنی یا معانی قاموسی یک واژه در ذیل آن در فرهنگ لغت مضبوط است و معنی یا معانی ضمنی سایه روشن های معنایی است که در ذهن کاربران یک زبان جاری است .
معنای ضمنی ، معنی قاموسی ، احمد شاملو، امیلی دیکنسن مقدمه لارنس پرین ، منتقد برجستۀ معاصر آمریکایی ، در یکی از مهم ترین آثار تالیفی خود به معرفی نقش های متعدد زبان می پردازد و این نقش ها را تحت عنوان عملی و ادبی از یکدیگر متمایز می سازد.
(مینوی ، ١٣٨٧، ص٥٧) به اعتقاد وی تفاوت بین این دو نقش زبانی به وضوح در ادبیات علی الخصوص در شعر کاملا مشهود است ، زیرا شعر در قیاس با دیگر گونه های ادبی بیشترین بهره را از واژگان می برد.
در زبان انگلیسی این شعر نمونۀ درخشانی است از استفاده درست و دقیق از معنی ضمنی یا تلویحی .
در سطر سوم ، به جای واژة «اسب » از «سمند» استفاده شده ، که شاعرانه ، ادبی و آرکائیک است و مضافا این که نماد زیبایی و سرعت نیز می باشد.
در مجموع ، می توان گفت که اکثر واژگانی که شاعر انتخاب کرده دارای بار معنایی رمانتیک هستند و این با فضای حاکم بر شعر ـ سفر تخیلی از رهگذر کتاب ـ سازگار است و مؤید و مکمل ایده های مطرح شده در شعر می باشد.