چکیده:
آژانس بین المللی انرژی اتمی، در سال ١٩٧٥ میلادی در پاسخ به واکنش توام با خوف و رجاء جامعه
جهانی ناشی از کشف انرژی هسته ای، به منظور توسعه همکاری های بین المللی در استفاده صلح آمیز از انرژی اتمی و جلوگیری از انحراف کشورها به سمت کاربرد اتم در مقاصد نظامی تشکیل شد. در ١٤
نوامبر ١٩٥٦ مجمع عمومی سازمان ملل موافقتنامه ای در مورد روابط و همکاری آژانس با کشورها به امضاء
رساند و از آن پس بود که آژانس به عنوان یک سازمان بین المللی مستقل مسئولیت هدایت استفاده از
انرژی اتمی را در رفاه بیشتر به عهده گرفت. در این مقاله در پی تشریح ساختار آزانس بین المللی انرژی
اتمی و فعالیت های آن می باشیم که در این راستا ابتدا طریقه ی شکل گیری این سازمان را شرح داده و
سپس به بررسی تشکیلات آژانس، فعالیت های آژانس، گستره وظایف و اختیارات و کاستی های آژانس را
مورد بررسی قرار می دهیم.
خلاصه ماشینی:
در ١٤ نوامبر همين سال مجمع عمومي سازمان ملل موافقت نامه اي در مورد روابط و همکاري آژانس با کشورها به امضاء رساند و از اين پس بود که آژانس به عنوان يک سازمان بين المللي مستقل مسئوليت هدايت استفاده از انرژي اتمي را در رفاه بيشتر به عهده گرفت .
در اساس نامه آژانس ، هدف هاي آن اين گونه بيان شده است : - تشويق و مساعدت ، براي تحقيق و گسترش مطالعات علمي در مورد انرژي اتمي، براي استفاده صلح آميز در سراسر جهان ، ايجاد تسهيلاتي براي کشورهاي عضو و فراهم کردن امکانات و خدمات ، براي تحقيق يا گسترش توصيه هاي علمي براي استفاده از انرژي اتمي در امور غير نظامي.
- فراهم کردن امکانات ، مشاوره و ايجاد ارتباط با ارگان هاي سازمان ملل متحد و آژانس هاي تخصصي مربوط به آن ، در مورد استانداردهاي ايمني، براي حفاظت از سلامت بشر در مقابل عوامل تهديدکننده حيات و ارائه توصيه هايي در اين باره و تقاضا از تمام کشورهاي عضو، مبني بر هماهنگ کردن فعاليت هاي خود با آژانس بين المللي انرژي اتمي.
آژانس بين المللي اتمي در کنفرانس بازنگري ٢٠١٠ اين نهاد مهمترين کارکرد خود را در دو هدف عمده جمع بندي مي کند و آن عبارت است از: يک کمک به گسترش مشارکت در ميان اعضاي اعضاي معاهده عدم (گسترش جهاني شدن استفاده از انرژي صلح آميز هسته اي) و دوم تلاش براي جلوگيري از عدم انحراف مواد و تاسيسات هسته اي در جهت استفاده نظامي.