فریاد عشق؛ اشاره مقاله

"گفتم: مادر اتفاقی افتاده است؟ گفت: پسرم من فکر می‌‌کنم که حسین این مسلمان‌‌ها باید خیلی آدم مهمی باشد؛ خوب اگر مهم نبود که این همه آدم کار و زندگی خود را رها نمی‌‌کردند و برایش بر سر و سینه نمی‌‌زدند. گفتم: منظورتان چیست؟ گفت: به دلم افتاده که ما هم بیماری خواهرت را با ارادت و عشق به امام حسین(علیه السلام) درمان کنیم. از مترجم سؤال کردیم که این برای چیست؟ گفت: این غذای نذر امام حسین(علیه السلام) است. مادر کمی شله زرد گرفت و با هم آمدیم هتل، و بعد کمی از آن را با آب گرم رقیق کرد و کنار بستر خواهرم نشست و گفت: دخترم دیدی مردم چگونه بر سر و صورت خود می‌‌زنند؟ آن‌‌ها عزادار حسین بودند و این غذای حسین است."