خلاصه ماشینی:
"([و ما کان لمؤمن ولا مؤمنة إذا قضی الله ورسوله أمرا أن یکون لهم الخیرة من أمرهم])( 2 )؛ «و برای هیچ زن و مرد مؤمنی شایسته نیست که وقتی خدا و رسولش فرمانی میدهند، برای خودشان اختیاری قائل بشوند».
این فراز از سنجههای قرآنی است برای وجوه سیاسی مؤمن در جامعه.
حالا نه یک ختم در هر روز ـ مثل بعضی صحابه- نه روزی یک جزء و دو جزء، نه صد آیه و پنجاه آیه، این فراز از آن آیههاییست که خجالتکش میکند آدم را؛ انگار خدا دارد با این عبارت «هر قدر میتوانید» ما را حسابی شرمنده میکند برای قدری قرآن خواندن.
دیروزت که آن بوده باشد و فردایت بدتر از آن پس این همه غرور و تکبر برای چه؟...
«عجبت للمتکبر الذی کان بالمس نطفة ویکون غدا جیفة؛ در شگفتم از شخص متکبر، که دیروز نطفهای بوده و فردا لاشهای است»."