چکیده:
این پژوهش با هدف مقایسه طلاق عاطفی و رضایت زناشویی در زنان شاغل و غیر شاغل شهر تهران انجام شده است. به همین منظور، تعداد ٢٧٤ نفر زنان شاغل و غیرشاغل در دسترس شهر تهران، به روش نمونه گیری کلاین در این پژوهش شرکت داده شدند که روش پژوهش حاضر از نظر هدف بنیادی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات پژوهش توصیفی از نوع پس رویدادی است. از پرسشنامه طلاق عاطفی پورحسین و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ به عنوان ابزار گردآوری داده ها استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی (توزیع مان ویتنی و کروسکال والیس و آزمون های پارامتری U فراوانی، میانگین) و استنباطی (آزمون های ناپارامتری تحلیل واریانس یک راهه و چند راهه) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین طلاق عاطفی و رضایت زناشویی در زنان شاغل و غیر شاغل تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین، رضایت زناشویی و طلاق عاطفی با توجه به میزان تحصیلات زنان گروه نمونه پژوهش متفاوت است. علاوه بر این در گزوه نمونه پژوهش میزان طلاق عاطفی بر حسب سن متفاوت بود اما این تفاوت در رضایت زناشویی مشاهده نشد. همچنین نتایج تحلیل واریانس یک راهه نشان داد میزان رضایت زناشویی برحسب طبقه اجتماعی و اقتصادی متفاوت است.
خلاصه ماشینی:
نويسنده مسئول چکيده اين پژوهش با هدف مقايسه طلاق عاطفي و رضايت زناشويي در زنان شاغل و غير شاغل شهر تهران انجام شده است .
يافته هاي پژوهش نشان داد که بين طلاق عاطفي و رضايت زناشويي در زنان شاغل و غير شاغل تفاوت معناداري وجود ندارد.
در پژوهش ديگري اميري مجد و زري مقدم (١٣٨٩) به اين نتيجه رسيدند بين رضايت زناشويي زنان شاغل فرهنگي و زنان خانه دار شهر اراک تفاوت معناداري وجود ندارد.
به طور کلي، ادبيات پژوهشي نشان مي دهد در بررسي نقش اشتغال در طلاق عاطفي و رضايت از زندگي زناشويي زوجين نتايج مبهم و گاه متناقضي به چشم ميخورد که عمدتا با استفاده از ابزارهاي محقق ساخته انجام شده است .
با توجه به سطح معناداري به دست آمده براي مقدار F، نتايج آزمون تحليل واريانس چندمتغيري نشان مي دهد بين زنان متأهل شاغل و غيرشاغل از نظر رضايت زناشويي و مولفه هاي آن تفاوت معناداري وجود ندارد؛ بنابراين ، فرضيه پژوهش رد و فرض صفر مورد تأييد قرار مي گيرد.
علاوه بر اين ، يافته هاي پژوهش نشان داد بين دو گروه از زنان شاغل و غير شاغل شهر تهران تفاوت معناداري از نظر طلاق عاطفي وجود ندارد.
کفاشي و سرآبادي (١٣٩٣) بعد از طراحي پرسشنامه محقق ساخته در زمينه طلاق عاطفي در پژوهشي همسو با يافته هاي پژوهش حاضر نشان دادند بين زنان شاغل و خانه دار شهر قم تفاوت معناداري از نظر ميانگين طلاق عاطفي وجود ندارد.
در پژوهش ديگري، عظيمي رستا و عابدزاد نوبريان (١٣٩٢) با استفاده از پرسشنامه هاي محقق ساخته بين اشتغال با طلاق عاطفي زنان متأهل شهر تهران رابطه معناداري مشاهده نکردند.