او می رود دامن کشان ادب و هنر

"رمضان در راه است؛میخانه‌ی بی‌مثال آفرینش که جرعه جرعه کمال و نورانیت در کام‌های تشنه می‌ریزد؛ میخانه‌ای که پیاله‌ی جان هر کس را به اندازه‌ی گنجایش او «شرابا طهورا»ی معرفت می‌چشاند. تو خود شاهد باش که: «إنا أهل هذا الشهر الذی شرفتنا به» و اگر چه «صمنا بأمرک نهاره و قمنا بعونک لیله» اما خوب می‌دانیم که «ادینا قلیلا من کثیر» و خوب‌تر می‌دانیم که «أوجب لنا عذرک علی ما قصرنا فیه من حقک»پس به آن رحمانیت همواره‌ات، یک بار دیگر دستان فرا آمده به درگاهت را به غفرانی دیگر دریاب و اینک که وداع تلخ ما با رمضانت این اندازه سخت و ناگوار است، و روی گردانیدن او از ما این قدر ما را به حزن و هراس می‌کشاند، «و اجبر مصیبتنا بشهرنا» این مصیبت رابرای ماجبران نما و گلبرگ‌های انتظار ما را به شبنم استجابتی، میهمان کن که «انت اکرم من رغب الیه."