چکیده:
امروزه زنان به عنوان نیمی از شهروندان و کسانی که در فرهنگ سازی جامعه نقش عمد ه ای دارند، مورد توجه ویژه قرار گرفته اند، و لازم است جهت نیل به توسعه پایدار به توانمندسازی آ نها توجه خاص مبذول شود. توانمندسازی زنان شامل ابعاد توانمندسازی روانشناختی، توانمندسازی اقتصادی، توانمندی
بر حسب عاملیت و توانمندسازی جسمی است. در این تحقیق، پژوهشگر می کوشد، تا نقش رسانه ها و فناوری های ارتباطی و اطلاعاتی را در توانمندسازی زنان در عرصه های اقتصادی و روانشناختی را مورد بررسی قرار دهد. چارچوب نظری تحقیق بر اساس نظریه ساختاریابی گیدنز، نظریات سارا لانگه و نظریه توانمندسازی شکل گرفته است.
تحقیق پیش رو از نوع توصیفی و تبیینی است و جهت گردآوری داده ها از شیوه پیمایش (پرسشنامه محقق ساخت با آلفای کرونباخ 0.866) استفاده گردیده است. جامعه آماری پژوهش پیش رو شامل تمام زنان شهر تهران است؛ که با توجه به جدول مورگان تعداد 240 نفر نمونه به صورت طبقه ای انتخاب شده اند.
داد ه ها نیز با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گشته اند.
نتایج آزمون های آماری نشان می دهند بین دو متغیر اصلی پژوهش یعنی متغیر رسانه های جمعی و متغیر توانمندسازی روانشناختی و اقتصادی زنان و استفاده از برنامه های آموزشی و توانمندسازی روانشناختی زنان رابطه مشاهده نمی شود. همچنین بین نشست های خبری- تحلیلی و توانمندسازی روانشناختی زنان، نشست های خبری- تحلیلی و توانمندسازی اقتصادی زنان و استفاده از
برنام ههای آموزشی و توانمندسازی اقتصادی زنان رابطه معناداری وجود دارد.