چکیده:
مقدمه و هدف پژوهش: بافت کهنه، فرسوده و نابسامان شهری که بیشتر در هسته مرکزی یا لایههای میانی شهرها واقعند، نیازمند دخالت و ساماندهی هستند که جهت احیاء برنامه استراتژی توسعه شهری (CDS) یکی از ضروریهای مهم در امر برنامه ریزی محسوب میشود. هدف پژوهش تدوین استراتژی توسعه شهری (CDS) در راستای احیاء بافت فرسوده بخش مرکزی شهر اهواز است.
روش پژوهش: روش تحقیق در قالب پرسشنامه های بسته با مقیاس اسمی و چند گزینه ای رتبه ای صورت گرفته است با در نظر گرفتن تعداد خانوار از طریق فرمول کوکران برابر 375 نفر از خانوار و105 پرسشنامه از متخصصان شهری به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه گیری تصادفی بدون جایگزینی انتخاب شدند.
یافتهها: سپس از طریق استراتژی توسعه شهری CDS و نرم افزارهای spss و smart pls اطلاعات بدست آمده تجزیه و تحلیل گردید
نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان میدهد حکمروایی و رقابتپذیری، بانکی بودن و قابلیت زندگی بر استراتژی توسعه شهر اثر معنادار ندارد. حدود 440/ 0 درصد تغییرات قابلیت زندگی به وسیله حکمروایی خوب شهری، حدود370/ 0درصد تغییرات رقابتپذیری به وسیله بانکی بودن تبیین است. همچنین حدود 097/ 0 درصد تغییرات استراتژی توسعه شهر به وسیله چهار عامل حکمروایی، قابلیت زندگی، رقابتپذیری و بانکی بودن قابل تبیین است.