چکیده:
شاعر سیاسی و متعهّد عراقی، «مظفّر النوّاب» از جمله شاعرانی است که ویژگی فنّی و تعهّد اجتماعی را در شعر خویش در امتداد یکدیگر میبیند. او بر آن است تا با استفاده از ظرفیتهای موجود در شعر، علیه موانع و گسستهای جوامع عربی به پا خیزد؛ به همین سبب، سنگ بنای ساختار فکریاش را بر استراتژی تمرد و سرکشی در مقابل نگرش تسامحآمیز سران عرب و ناکارآمدیشان گذاشته از مقوله های بنیادینی چون اسلوب شعری، تحت تأثیر این اهداف، سود میبرد؛ علاوه بر این از جمله شروط لازم و ضروری برای راهیابی به ژرفساختهای ذهن شاعر، فرایافت نمادهای به کار رفته در مجموعه اشعار وی میباشد. مظفّر النوّاب برای ارائه نگرشها و آگاهیها و همچنین برای ارائۀ تصویری روشن از تقابل میان این مباحث و واقعیّتهای جامعۀ عربی، رمزهای شعرش را از دامان آگاهی جمعی جوامع عربی برگزیده، مفاهیم انتزاعی را از ورای آنها بیان میکند. در این مقاله، سعی شده تا با مطالعۀ دیوان شاعر، میزان انسجام و همبستگی دو سویه میان کارکرد نمادها و جهانبینی وی لحاظ گردد.
The Iraqi political and committed poet, Mozafar Al-Navab, is one of the poets who consider their technical features and social commitment in line with each other. Using the existing capacity of lyrics, he seeks to turn against and break down the barriers of Arabic communities. Therefore, the cornerstone of his thought lies in his disobedience strategy against the tolerance-oriented attitude of Arab leaders and their inefficiency. He also takes advantage of the foundational issues such as poetic style influenced by his own goals. Furthermore, among conditions necessary to gain deeper insights into the mind of the poet are the meta-perceptions of the symbols used in the collection of his poems. To present attitude and awareness and also a vivid image of contrast between these issues and the reality of Arabic societies, Mozafar has acquired codes from the collective consciousness of the Arab communities, and expresses abstract concepts through those codes. In this study, through studying the poets Divan (collections of poems), an attempt was made to consider mutual solidarity and coherence between the function of symbols and his worldview.
خلاصه ماشینی:
نواب از جمله شاعران امروز عربی است که از ایستایی و سکون در جوامع عربی به ستوه آمده ، بر آن است تا مردم را به جهت گیریهای مناسب در برابر واقعیت های سیاسی ـ اجتماعی سوق دهد و با ایجاد حرکت و پویایی، آنها را در سیر تحول تاریخی و آفرینش شرایط جدید یاری رساند؛ به دیگر سخن ، افرادی چون مظفر النواب از جمله پیشقراولانی هستند که «هدف عمل آنها ساخت آفرینی کل جامعه است » (گلدمن و دیگران ، ١٣٧٧: ٦٩).
به نظر میرسد فراخوانی چنین شخصیت هایی در شعر مظفر النواب ، بیش از هر چیزی، بیان کنندة شرایط نامناسب حاکم بر زندگی مردم است ؛ او بر آن است تا با استفاده از ظرفیت - های موجود در هالۀ معنایی امام حسین (ع ) روحیۀ مبارزه را در بین مردمش ، تقویت نماید؛ چنانکه دربارة استفاده از شخصیت علی (ع ) ضرورت وجود رهبری عدالت پیشه را مورد تأکید قرار میدهد.
» (نخعی، ١٣٧٩: ٢٦) ٢-٢-٢-معاویه / دیگر شخصیت تاریخی که شاعر لباسی از وی بر سران عرب پوشانده « بن أبی سفیان » است که در آگاهی جمعی مردم ، جور و فساد و خفقان از مشخصه های اصلی اوست ؛ از این رو، مظفر برای نزدیکی هر چه بیشتر به پیش دانسته های مردم ، تجربۀ شعری خود را بر مبنای این الگو ترسیم میکند.