چکیده:
هدف:در پژوهش حاضر اثر همبودی اختلالهای شخصیت با بیماری وسواسی-جبری بر درمان دارویی مبتلایان به این بیماری مورد بررسی قرار گرفته است.روش:این پژوهش با طرحی نیمه آزمایشی 30 آزمودنی مبتلا به بیماری وسواسی-جبری را با استفاده از نمونه در دسترس انتخاب و در دو گروه(15 نفر دارای اختلالهای شخصیت و 15 نفر بدون اختلالهای شخصیت)به مدت 3 ماه با فلوکستین تحت درمان قرار داده است.ابزارهای مورد استفاده شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی،مقیاس درجه بندی افسردگی هامیلتون،مقیاس وسواسی-جبری یل براون و پرسشنامه بالینی چند محوری میلون-2 بوده است.آزمودنیها از نظر سایر متغیرهای موثر بر پیامد درمانی مانند جنس،طول مدت وسن شروع بیماری با یکدیگر همگن بودند.تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از روشهای آماری آزمون t و مجذور خی انجام گرفته است.یافتهها:نتایج نشان داد که:1)تفاوتی در شدت وسواس پس از درمان میان دو گروه دارای اختلالهای شخصیت و بدون اختلالهای شخصیت وجود ندارد و درمان دارویی در هر دو گروه به طرز معنی داری باعث کاهش شدت وسواس گردیده است.2)تفاوت،معنی داری در شدت وسواس میان دو گروه پیش از درمان وجود نداشت.
خلاصه ماشینی:
"تاثیر اختلالهای شخصیت بر نتیجۀ درمان دارویی بیماران وسواسی-جبری دکتر کاظم ملکوتی* ،دکتر فریدون مهرابی** ،دکتر جعفر بوالهری*** ،محبوبه دادفر**** چکیده هدف:در پژوهش حاضر اثر همبودی اختلالهای شخصیت با بیماری وسواسی-جبری بر درمان دارویی مبتلایان به این بیماری مورد بررسی قرار گرفته است.
روش:این پژوهش با طرحی نیمه آزمایشی 30 آزمودنی مبتلا به بیماری وسواسی-جبری را با استفاده از نمونه در دسترس انتخاب و در دو گروه(15 نفر دارای اختلالهای شخصیت و 15 نفر بدون اختلالهای شخصیت)به مدت 3 ماه با فلوکستین تحت درمان قرار داده است.
ابزارهای مورد استفاده شامل فرم مشخصات جمعیت شناختی،مقیاس درجه بندی افسردگی هامیلتون،مقیاس وسواسی-جبری یل براون و پرسشنامه بالینی چند محوری میلون-2 بوده است.
برخی از پژوهشگران همبودی اختلالهای شخصیت با بیماری وسواسی-جبری را با پیشآگهی ضعیف در درمان وسواس پیشبینی میکنند(ریچ1 و واسیل2 ،1993) در حالیکه بر پایه برخی پژوهشها چنین نتیجهای را نمیتوان برای رفتار درمانی قابل تعمیم دانست (استکتی3 ،1990به نقل از استکتی،1993).
این پژوهش با کنترل برخی از متغیرهای موثر بر پیامد درمانی کوشیده است،اثر اختلالهای شخصیت را بر پاسخ درمان دارویی بیماران وسواسی-جبری در شرایط فرهنگی و اجتماعی شهر تهران مورد بررسی قرار دهد.
یافتهها از 76 بیمار مبتلا به بیماری وسواسی-جبری که روانپزشکان آنها را معاینه و انتخاب نمودند،9 نفر به علت اعتبار نداشتن پرسشنامه بالینی چند محوری میلون-2 و 8 نفر بعلت نمرۀ بالای مقیاس درجهبندی افسردگی هامیلتون از پژوهش کنار گذاشته شدند.
مقایسه نمره YBOCS در دو گروه بیماران وسواسی- جبری همراه با اختلالهای شخصیت و یا بدون آن پیش از درمان به کمک آزمون t تفاوت معنیداری را نشان نداد."