چکیده:
سبک تغذیه یکی از ابعاد سبک زندگی است که شیوه و روش تغذیه ی افراد در زندگی روزمره را شامل می شود که این سبک از زندگی، متاثر از سرمایه فرهنگی است. هدف اصلی این نوشتار، رابطه بین سبک تغذیه با سرمایه ی فرهنگی شهروندان شهر مشهد است به عبارت دیگر، در این پژوهش ابعاد مصرف مواد غذایی، تدارکات غذا، نوع خوردنی ها، زمان صرف غذا، مکان غذا خوردن، نحوه ی صرف غذا و صرف غذا در مهمانی، برای سبک تغذیه ای در نظر گرفته شده است و رابطه این ابعاد با مولفه های سرمایه فرهنگی (سرمایه متجسد، سرمایه عینی و سرمایه ضابطه ای و نهادی) مورد سنجش قرار می گیرد. روش تحقیق حاضر، پیمایش و ابزار مورد استفاده پرسش نامه خودمحقق ساخته است و جامعه آماری شهروندان شهر مشهد به تعداد 2766258 نفر است که بر اساس فرمول کوکران، حجم نمونه ای برابر با 510 نفر از شهروندان، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند. پایایی میزان آلفای کرونباخ پرسش نامه 95/0 به دست آمده است. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که بین سرمایه فرهنگی و سبک تغذیه ای رابطه ی معناداری وجود دارد (000/ P≥0). براساس تحلیل رگرسیون چندگانه، یافته ها نشان داد که 88% از واریانس متغیر وابسته (سبک تغذیه)، به وسیله متغیر مستقل سرمایه فرهنگی تبیین و پیش بینی شده است و میزان همبستگی هر کدام از ابعاد سرمایه متجسد 89/ 0، سرمایه عینی 87/ 0 و سرمایه نهادی 89/ 0 با سبک تغذیه ای شهروندان، بیانگر این نکته است که سرمایه فرهنگی و مولفه های آن می تواند پیش بینی کننده قدرتمندی برای سبک تغذیه ای باشد.
خلاصه ماشینی:
هدف اصلی این نوشتار، رابطه بین سبک تغذیه با سرمایهی فرهنگی شهروندان شهر مشهد است بهعبارت دیگر، در این پژوهش ابعاد مصرف مواد غذایی، تدارکات غذا، نوع خوردنیها، زمان صرف غذا، مکان غذا خوردن، نحوهی صرف غذا و صرف غذا در مهمانی، برای سبک تغذیهای در نظر گرفته شده است و رابطه این ابعاد با مؤلفههای سرمایه فرهنگی (سرمایه متجسد، سرمایه عینی و سرمایه ضابطهای و نهادی) مورد سنجش قرار میگیرد.
واژگان کلیدی: سبک تغذیه، سبک زندگی، سرمایه فرهنگی، شهروندان، مشهد مقدمه امروزه سبک و شیوه زندگی که افراد برای خود در جامعه برمیگزینند، مفهومی است که بسیار مورد توجه قرار گرفته است، زیرا با شناسایی درست این مفهوم چندبعدی و پیچیده، میتوان به بسیاری از سؤالها و مسائلی که در جامعه انسانی وجود دارد، پاسخ داد و بهترین راهحلها را برای آنها برگزید.
سبک زندگی، شیوه زنـدگی کـردن است که شامل رفتارهای عینی در قالب مصرف میشود (مجدی و دیگران، 1389: 139) و میتوان از آن بهعنوان برچسب و نمودی کامل از فرهنگ نام برد که ابعادی همچون الگوی تعاملات، پوشش، تغذیه، گذران اوقات زندگی و فراغت (رازنهان، 1391: 173)، رفتار بهداشتی، مصرف فرهنگی، رفتار درون منـزل، طراحی منزل، بهرهگیری از هنر و رسانههای اجتماعی (Kirchberg, 2007: 121)، شیوههای عملی و اخلاقی (ازکیا و حسینی، 1389: 245) و فعالیتهای فیزیکی (Horowitz, 2002: 146) را شامل میشود.
(رجوع شود به تصویر صفحه) بر اساس این الگو نظری، فرضیههای زیر برای تحلیل ارائه میگردد: فرضیه اصلی بین سرمایه فرهنگی شهروندان و سبک تغذیهای آنها، رابطه وجود دارد.