چکیده:
مقدمه: اختلال استرس پس ازضربه، یک اختلال اضطرابی تضعیفکننده است که تعداد قابل توجهی از بازماندگان ضربههای روانشناختی بزرگ را مبتلا میسازد و موجب بروز اختلالاتی در حافظه سرگذشتی میشود. هدف پژوهش حاضر بررسی بهبود حافظه سرگذشتی و مؤلفههای مرتبط، به واسطه درمان مواجههروایی بود. درمانمذکور، شامل بسیاری از مؤلفههای مواجههسازی، به علاوه مؤلفههایی از درمان مبتنی برشواهد است. روش: 24 نفر از زنان تهرانی با تجربه خیانتهمسر و دارای استرسپسازضربه، با جایگزینی تصادفی در گروههای کنترل و آزمایش قرار گرفتند. همهافراد، مورد مصاحبهبالینی قرار گرفتند، سپس مقیاس تجدید نظرشده تأثیر رویداد (IES-R)، آزمون حافظه سرگذشتی، آزمون تعییناهداف و آزمون جملات بیستگانه را تکمیلکردند و مصاحبه حافظهسرگذشتی از ایشان گرفته شد. گروه آزمایش هشت جلسه درمان را پشتسر گذاشتند و گروه کنترل مداخله درمانی دریافت نکردند، سپس افراد هر دوگروه، مقیاس و سهآزمون را دوباره بلافاصله پس از درمان و سهماه پس از آن تکمیل نمودند و به مصاحبه حافظه سرگذشتی پاسخ دادند. دادهها با استفاده از آزمونتحلیل واریانس اندازههای مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. یافتهها: نتایج تحلیلآماری نشانداد استرس پس از ضربه در گروهآزمایش، بلافاصله پسازدرمان و سهماه پسازآن بهطورمعنادار کاهش پیداکرد. میزاناختصاصیبودن حافظهسرگذشتی افزایشمعنادار داشت. محتوای غیرمرتبط با ضربه و بارهیجانی مثبت در تعریفازخود در گروهآزمایش بهطورمعنادار افزوده شد. میزان استقلال اهدافبیانشده تغییر چشمگیری نشان نداد. نتیجهگیری: موفقیت درمان مواجهه روایی در بهبود نشانههای استرس پس از ضربه، مؤید این است که خاطره ضربه به خوبی در حافظه سرگذشتی یکپارچه شده است و با شکسته شدن شبکه ترس و دسترسی به جزئیات حافظه سرگذشتی، اختلالات مرتبط با این حافظه نیز بهبود یافته اند.