چکیده:
هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرینات یکپارچه حرکتی شناختی بر BDNF سالمندان مبتلا به دمانس بود. بدین منظور، 24 مرد سالمند مبتلا به دمانس (12 نفر گروه تجربی و 12 نفر گروه کنترل) بهعنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. برنامه تمرینی یک دوره دوازده هفتهای (هفتهای سه جلسه تمرین 45 دقیقهای) تمرینات حرکتی شناختی بود که براساس رهنمودهای کالج آمریکایی طب ورزش (ACSM) اتخاذ شد. پیش و پس از انجام پروتکل تمرینی میزان BDNF و آزمونهای عملکردی و شناختی ارزیابی شد. بهمنظور تحلیل آماری از آنالیز تحلیل واریانس دوعاملی با اندازههای تکراری استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که 12 هفته برنامه تمرین حرکتی شناختی به افزایش سطوح BDNF ( p=0/001)، بهبود نتایج آزمون رسیدن عملکردی (005/ 0=P)، آزمون بلند شدن و رفتن زماندار (001/ 0=P)، آزمون تعادلی برگ (001/ 0=P) و آزمون کوتاه وضعیت ذهنی (015/ 0= P)، در گروه فعال منجر شد. بهطور کلی یافتههای مطالعه نشان داد که تمرین یکپارچه حرکتی در آزمودنیهای مبتلا به دمانس، سبب افزایش سطوح BNDF میشود که از نظر بالینی این یافتهها اهمیت آمادگی بدنی بهعنوان یک عامل پیشگیریکننده از ابتلا به زوال عقل در آینده را تایید میکند. همچنین این نوع فعالیت، روش تمرینی سودمندی جهت حفظ عملکرد حرکتی و کاهش سرعت کارکردهای ذهنی سالمندان است.