خلاصه ماشینی:
جهان چگونه پایان می یابد؟/مهران تاکی* از اوایل قرن بیستم تا یک دهه قبل اغلب کیهان شناسان بر این عقیده توافق نظر داشتند که بر اساس مقدار ماده و انرژی مشاهده شده در پهنه گیتی توسط منجمان، جهان در آینده با کاهش سرعت انبساط خود از زمان انفجار بزرگ3 (مه?بانگ) مواجه خواهد شد و در نهایت روند آن برعکس و تبدیل به انقباضی شتاب دار می شود.
معادلات ریاضی این مدل همانطور که از نام آن پیداست زمانی خاص را نتیجه می دهند که در آن انبساط شتاب دار ناگهان منجر به از هم پاشیدن اجزاء جهان تا حد ذرات زیر اتمی و حتی خود فضا-?زمان خواهد شد.
بر طبق این مدل حرکت شتاب دار جهان در نهایت باعث از هم گسیختگی تمام اجزاء آن از کهکشان ها، سیارات و اتم ها گرفته تا خود فضا-زمان خواهد شد.
مدلی که در ادامه برای اجتناب از فهمناپذیری حالت نهایی جهان به دلیل بی نهایت شدن مقیاس گیتی ارائه شد (در فیزیک لفظ بی ?نهایت به معنای مقداری کران دار و بزرگ است و به مفهوم ریاضی آن به معنی کمیتی بی کران استفاده نمی شود چون جهان اینگونه رفتار می?کند)، مدل گسیختگی کوچک11 نام دارد[4].
در خصوص مدل بررسیشده در این مقاله نیز باید در نظر داشت پیش بینی سرانجام جهان صرفا یک نظریه است با کلیاتی که همانطور که دیده شد بهترین هم پوشانی را با معرفت دینی در مورد سرنوشت خلقت دارد و مانند نظریه مهبانگ باید زمان زیادی در بوت?