چکیده:
هدف اصلی این مقاله بررسی و تحلیل استدلالهای هاریچ در مقاله «معنی، کاربرد و صدق» است که در مجله Mind در سال 1995 منتشرشده است. وی در این مقاله به دفاع از ایده ویتگنشتاین، یعنی تئوری کاربردی معنی ، در مقابل استدلالهایی برآمده که علیه این رویکرد ارائهشدهاند. تمرکز هاریچ خصوصاً بر انتقادهای کریپکی است. کریپکی در کتاب مشهور خود با عنوان "دیدگاه ویتگنشتاین درباره قواعد و زبان خصوصی" سعی دارد نشان دهد کاربرد نمیتواند ارائهدهنده معنی باشد. مفهومی که کریپکی به نقد آن میپردازد تمایل گرایی است. او معتقد است معنای یک واژه نمیتواند معادل با تمایلات یا قابلیتهای انسان برای کاربرد آن واژه باشد. هاریچ استدلال کریپکی را نادرست می داند. برای این منظور ابتدا دو تفسیر قوی و ضعیف از مقدمات استدلال کریپکی ارائه می دهد و سپس به نقد هر دو می پردازد. از نظر او لازمه استدلال کریپکی در تفسیر قوی پذیرش رویکرد انبساطی به صدق است و چنین رویکردی باطل است. در تفسیر ضعیف نیز مثال کریپکی نادرست است. پس از بررسی انتقادات هاریچ بر کریپکی انتقادات وی مورد ارزیابی قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
بررسی رویکرد هاریچ به انتقادات کریپکی بر تئوری کاربردی معنی داری * مرتضی مزگی نژاد ** سید محمدعلی حجتی چکیده هدف اصلی این مقاله بررسی و تحلیل استدلال های هاریچ در مقاله «معنی ، کاربرد و صدق » است که در مجله Mind در سال ١٩٩٥ منتشرشده است .
ب- تفسیر قوی : بنا بر دیدگاه کریپکی (١٩٨٢ ,Kripke) وقتی گفته می شود کاربرد یـک محمول ، مصادیق را معین می کند، به این معنی است که کاربرد می تواند مصـادیق را read" "off کند٨’ ؛ اما دقیقا شرایط "read off"چیست ؟ شرایط "read off" عبارت است از: ـ کاربرد واژه w (در شرایط معرفت شناختی m) بر چیزهایی صدق می کند اگر آن چیز از اعضای مجموعه s (مجموعه مصادیق w) باشد.
با توجه به تفسیر هاریچ از تئوری معنی داری قطعا آنچه معنی واژه ها را معـین مـی کنـد کاربرد است ١٨ نه چیز دیگری ، کاربرد یک واژه است که معنی واژه ها را معین می کند، پـس فرمول بالا را این گونه می توان تکمیل کرد: ـ W بر مصادیق s صدق می کند اگر و تنها اگر قواعد زبانی w را برای s به کاربرد.
به اختصار این کاربرد است که معنی را معین می کند بنابراین می توانیم این گونه فرمول را خلاصه کنیم : ـ W بر مصادیق s صدق می کند اگر و تنها اگر (K)w,s اما نتیجه این خواهد شد که باز هم چنین تعبیری در طرح t قرار نگیرد زیرا بنا بر طـرح تعادل ("f" صادق است ات ا f) درحالی که بنا بر نظریه هاریچ داریم ("f" صادق اسـت ات ا K)؛ بنابراین به نظر می رسد نمی توان میان تئوری معنی داری وی و رویکرد انقباضی صـدق سازگاری برقرار کرد ١٩.