چکیده:
در فرایند یادگیری زبان دوم/خارجی، تاثیر مسائل عاطفی و روانی را نمیتوان نادیده انگاشت؛ اهمیت این مسائل را میتوان از نظریههای پژوهشگرانی مانند کرشن (1982) نیز دریافت که با ارائهی فرضیهی «فیلتر عاطفی»، عوامل عاطفی و روانی را به مثابهی یک مانع یا یک عنصر بهبوددهنده در مسیر یادگیری زبانآموزان میدانند. در همین راستا، پژوهش حاضر نیز به بررسی میزان «احساس غربت» و «سازگاری اجتماعی» و رابطهی آنها با یکدیگر در میان فارسیآموزان مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) پرداخته است. برای انجام پژوهش، 178 فارسیآموز (35 دختر و 143 پسر) مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامههای سازگاری اجتماعی بل (1961) و احساس غربت ون ولیت (2001) ابزارهای این پژوهش بودند. نتایج نشان داد که 9/ 12 درصد از فارسیآموزان، احساس غربت ضعیف، 7/ 64 درصد احساس غربت متوسط و 4/ 22 درصد احساس غربت شدید دارند و از نظر سازگاری اجتماعی نیز 7/ 24 درصد سازگاری اجتماعی پایین، 5/ 62 درصد سازگاری اجتماعی متوسط و 8/ 12 درصد سازگاری اجتماعی بالا دارند. همچنین، بین نمرهی کل احساس غربت و خردهمقیاس (عامل) دلتنگی برای خانواده، بین دختران و پسران تفاوت معناداری وجود دارد، اما بین سازگاری اجتماعی این دو گروه هیچ تفاوت معناداری مشاهده نشد. بررسی رابطهی احساس غربت با سازگاری اجتماعی نیز نشان داد که بین احساس غربت (نمره کل) و خردهمقیاسهای «میل بازگشت به وطن» و «مشکل سازگاری» با سازگاری اجتماعی در فارسیآموزان غیرایرانی رابطهی منفی و معنادار وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
"چتاوی و بری (١٩٨٩) در بررسی جمعیت دانشجویان بین المللی چینی، فرانسوی، کانادایی و انگلیسی-کانادایی مشغول به تحصیل در کانادا دریافتند که دانشجویان چینی بیشترین تفاوت فرهنگی را تجربه کرده ، سطح پایین تر سلامت جسمانی و روانی داشته و استرس فرهنگ پذیری بیشتری را تجربه میکنند و تمایل کمتری برای تعامل اجتماعی با دانشجویان میزبان دارند که این عوامل ، زمینه ساز تجربه ی شدیدتر احساس غربت میشود.
آراجو (٢٠١١) نیز در مطالعه ای مروری درباره ی مقالات مرتبط با مسائل سازگاری دانشجویان بین المللی در آمریکا به بررسی ٢١ مقاله در فاصله ی سال های ١٩٩١ تا ٢٠١٠ پرداخته است و نتایج این مطالعه نشان میدهد که تسلط به زبان انگلیسی، حمایت اجتماعی، مدت اقامت ، تبعیض و تعصب ادراک شده ، روابط با میزبان و احساس غربت ، با سازگاری دانشجویان با دانشگاه مرتبط هستند.
این یافته ها نشان میدهد که پدیده ی احساس غربت در دانشجویان بین المللی در سطوح مختلف تجربه میشود و از آنجا که طبق نتایج پژوهش های مختلف ، احساس غربت با سلامت جسمانی و روانی، افسردگی، اضطراب ، شکست های شناختی ارتباط داشته و زمینه ساز فرسودگی تحصیلی بوده و زبان آموزان غیرایرانی دانشگاه امام خمینی (ره ) نیز احساس غربت را به میزان متفاوتی تجربه کرده اند، نیاز به توجه بالینی برای کاهش اثرات سوء این پدیده احساس میشود.
College Adjustment of International Students: the Role of Gender, Acculturative Stress, Coping Skills, Cultural Distance, and Perceived Social Support."