چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه علّی بین متغیرهایی است که بیشترین تاثیرگذاری را بر روی پیشرفت تحصیلی در بین دانشجویان شهر تهران در سال تحصیلی 93 دارند. جامعه آماری مورد نظر همه دانشجویان شهر تهران بود که از بین آنان تعداد 400 نفر به عنوان نمونه در رشته های مختلف و به روش دردسترس انتخاب شدند. این پژوهش به روش تحلیل مسیرانجام شد و ابزارهای پژوهش شامل آزمون منبع کنترل راتر،آزمون خلاقیت عابدی ،آزمون خودپنداره دلاور و آزمون انگیزش پیشرفت هرمنس بود.یافتههای به دست آمده حاکی از برازش الگو با دادهها بود . تمامی متغیرها بر روی پیشرفت تحصیلی اثرات مستقیم معناداری داشتند و اثرات غیر مستقیم خلاقیت بر پیشرفت تحصیلی نیز معنادار بدست آمد. انگیزش تحصیلی ، خلاقیت و خودپنداره تحصیلی و همچنین منبع کنترل از عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی میباشند. با افزایش انگیزش تحصیلی ، خلاقیت و خودپنداره تحصیلی میزان پیشرفت تحصیلی افزایش مییابد و منبع کنترل درونی منجر به پیشرفت تحصیلی بالاتر میشود.
This study aimed at examining the causal relationship of variables with maximum impact on academic achievement of Tehran students. Methodology:The statistical population included all Tehran students. Using convenience sampling، 400 individuals were selected among them as the convenient sample in different fields. The research was carried out through path analysis method and research tools included Rotter's Locus of Control Test، Abedi test of creativity، Delavar's academic self-concept test، and Herman's Achievement Motivation Test. Research results indicated fitness of the model using data. All the variables had direct significant effects on academic achievement. The indirect effects of creativity on academic achievement were also significant. Academic motivation، creativity and academic self-concept and locus of control were of the factors effective in academic achievement. With the increase in Academic motivation، creativity and academic self-concept، academic achievement increases and internal Locus of Control lead to higher levels of academic achievement. Therefore، considering these characteristics are recommended while assessing educational achievement of students
خلاصه ماشینی:
Lee, Krabbendam, Dekker, Boschloo, Groot & Jolles وظیفه ای را انجام میدهد و یا تمایل به نشان دادن شایستگی را دارد، تأثیرگذار باشد (خدیوی، وکیلی مفاخری، ١٣٩٠).
یافته های پژوهشی پک ران و همکاران (٢٠١١) حاکی از آن است که انگیزش با یادگیری و پیشرفت تحصیلی و بروز افکار و هیجانات منفی چون استرس و اضطراب که منجر به افت عملکرد میشود، رابطه دارد؛ که بر این اساس افرادی که از انگیزش و میل به پیشرفت بالایی برخوردارند، در تمامی حوزه ها و به خصوص در زمینه تحصیل ، پشتکار و تلاش بالایی خواهند داشت و در مواجهه با مسائل پیش بینینشده به جای اینکه تحت تأثیر هیجانات و افکار منفی قرار گیرند راهکارهایی هر چه بهتر را به کار میبندند.
همچنین رابطه بین پیشرفت تحصیلی و منبع کنترل در پژوهش های (بونگ ٦، ١٩٩٨؛ پروریان ، ١٣٨٢؛ سلیمان نژاد و شهرآرای، ١٣٨٠) موردبررسی قرارگرفته شده است .
هدف کلی این پژوهش شناخت و اندازه گیری میزان ارتباط و تأثیراتی بوده است که متغیرهای خلاقیت ، منبع کنترل ، خودپنداره و انگیزش پیشرفت در پیشرفت تحصیلی دارند.
همچنین یافته های تحقیق حاکی از این موضوع است که متغیر خلاقیت هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم از طریق تأثیر بر متغیر میانجی انگیزش پیشرفت بر پیشرفت تحصیلی تأثیر دارد.
وجود رابطه مثبت و مستقیم بین خودپنداره تحصیلی و پیشرفت تحصیلی در نتایج پژوهش های هانگ ١ (٢٠١١)؛ مارش و همکاران (٢٠٠٥)؛ هورست (١٩٩٤ به نقل از زارع ، ١٣٧٣)؛ طالب زاده و همکاران (١٣٩٠)؛ سرمدی نیا (١٣٨٢) به دست آمده است .
The relationship between academic self-concept, intrinsic motivation, test anxiety, and academic achievement among nursing students: Mediating and moderating effects.