چکیده:
هدف: گرنت یا پژوهانه یکی از مدلهای نوین برای مدیریت فعالیتهای پژوهشی در دانشگاه-های ایران است. هدف از نگارش این مقاله، تحلیل، ارزیابی، آسیبشناسی و مقایسه دستورالعملها و آییننامههای مربوط به گرنت در دانشگاههای دولتی سطح شهر تهران با تأکید بر دو دانشگاه علامه طباطبائی و دانشگاه شاهد است. روششناسی: مقاله با رویکرد تحلیلی و به شکل کیفی به مقایسه، ارزیابی و آسیب شناسی گرنت در دو دانشگاه دولتی ایران واقع در شهر تهران می پردازد. یافتهها: نتایج حاکی از آن است که در هر دو دانشگاه، نگارش مقاله علمی پژوهشی و ISI مورد تأکید است. در موارد هزینه کرد بودجه گرنت، تشابه دو دانشگاه چشمگیر بوده، هرچند در جزییات، تفاوتها زیادند و معیارهای امتیازدهی فعالیتهای پژوهشی، نیز تفاوت قابلملاحظهای را نشان میدهند. نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه و مقایسه دو دانشگاه نشان میدهد که گرچه الگوی گرنت از کشورهای اروپایی و آمریکا برگرفته شده است اما ساختار، ماهیت، و کاربری آن و نیز نقشی که در تحول پژوهش در ایران ایفا میکند، بسیار متفاوت از الگوی اولیه بوده، و حتی برای آن الگوی واحدی وجود ندارد و تفاوتهای موجود بین دانشگاهها، موانعی را در بهبود پژوهشگری ایجاد نموده است.
purpose: Resarch grants are one of the new methods for managing research activities in Iranian universities. The purpose of this paper is to analyse and evaluate the rules and regulations for grants at two public universities (Allameh Tabtaba’i University and Shahed University)، both located in Tehran.
Methodlogy: The paper employs an analytical approach and a qualitative methodology to analyse and evaluate the rules and regulations for grants at the two universities.
Findings: Both universities place importance on publishing papers in national peer-reviewed and Web of Science-indexed journals. While the universities exhibit similarities in the matter of grant budgeting، there are differences in certain details، especially in the evaluation of research activities and the rewards accruing from such activities.
Conclusion: The two universities have adopted a European/North American system of grants but have adapted the grant structure، application، and use for Iranian needs. The current system for administering grants has faced many difficulties in Iranian universities، and it has not greatly enhanced research activity
خلاصه ماشینی:
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه و مقایسه دو دانشگاه نشان میدهد که گرچه الگوی گرنت از کشورهای اروپایی و آمریکا برگرفته شده است اما ساختار، ماهیت، و کاربری آن و نیز نقشی که در تحول پژوهش در ایران ایفا میکند، بسیار متفاوت از الگوی اولیه بوده، و حتی برای آن الگوی واحدی وجود ندارد و تفاوتهای موجود بین دانشگاهها، موانعی را در بهبود پژوهشگری ایجاد نموده است.
به نظر میرسد پس از تخصیص گرنت، بسیاری از مسائل هنوز حل نشده باقی ماندهاند و بطور کلی فقدان حمایتهای مؤثر مالی، تخصیص نامتوازن اعتبارات گرنت، بوروکراسی حاکم بر تسویه حسابهای مالی نظیر ارائه اسناد و ایجاد حس بیاعتمادی نسبت به اعضا هیأت علمی، مقررات دست و پاگیر برای تصویت طرحهای پژوهشی و فقدان مطالعات دقیق در مورد مقایسه گرنت و میزان کارآیی و موفقیت آن در ایران و خارج از کشور از مهمترین عواملی است که بر انجام پژوهش در دانشگاههای ایران تأثیر منفی دارد.
روش تحقیق این مطالعه با رویکرد تحلیلی انجام شده و به شکل کیفی به تحلیل، ارزیابی، آسیبشناسی و مقایسه دستورالعملها و آییننامههای اجرایی گرنت در دانشگاه علامه طباطبائی و دانشگاه شاهد با محوریت اهداف گرنت، نحوه هزینه کرد یا موارد مصرف بودجه گرنت و نحوه امیتازدهی فعالیتهای پژوهشی میپردازد.
ج) موارد مرتبط با امتیازدهی فعالیت های پژوهشی مقایسه این دستورالعملها در دو دانشگاه علامه طباطبائی و دانشگاه شاهد نشان میدهد که هرچند در مورد هزینهکرد گرنت یا موارد مصرف بودجه تخصیصی، شباهتهای زیادی بین دو دانشگاه دیده میشود اما به لحاظ امیتازدهی تفاوتهای زیادی وجود دارد.