چکیده:
مقدمه: تخصیص مناسب نیروی انسانی بخش اورژانس می‌تواند تأثیر بسیاری بر عملکرد هزینه‌های بخش اورژانس بیمارستان داشته باشد. تحقیق حاضر به‌منظور ارائه راه‌کار بهینه جهت تعیین تعداد کارکنان تخصیص یافته به واحد اورژانس بیمارستان‌ها به انجام رسیده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر به لحاظ عملکردی از نوع کاربردی و در زیرگروه مطالعات تحلیلی قرار دارد. جامعه پژوهش بیماران مراجعه‌کننده به اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) تبریز بوده است. پس از شناسایی جریان بیماران، داده‌های لازم در ایستگاه‌های مختلف عملیاتی در دوره سه هفته و برای 900 بیمار جمع‌آوری شدند. سپس الگوهای آماری شناسایی و با بهره‌گیری از آنها مدل شبیه‌سازی کامپیوتری به کمک نرم‌افزار Arena طراحی و مورد اعتبارسنجی قرار گرفت. طراحی مدل برنامه‌ریزی خطی با هدف کمینه‌سازی LOS در بخش اورژانس متکی بر مدل شبیه‌سازی کامپیوتری طراحی‌شده، در محاسبه سطح بهینه تعداد کارکنان استفاده‌شده است. یافته‌ها: نتایج تحلیل حساسیت انجام‌شده بر روی DTDT، نشان داد که با افزایش 10%، 20%، 30% بودجه عملیاتی بخش اورژانس، LOS به 359، 337 و 308 دقیقه کاهش پیدا کرد و این رابطه، زمانی که بودجه کم می‌باشد، کاملاً آشکار و معنی‌دار است. نتیجه‌گیری:نتایج تحقیق نشان داد که در سرمایه‌گذاری اضافی، اولویت اصلی در به‌کارگیری تعداد بیشتر پزشکان است. هم‌چنین مدل شبیه‌سازی به مدیران عملیاتی کمک کرد تا شناخت بهتری از تأثیر عوامل کنترل‌پذیر بر کارایی نهائی اورژانس حاصل شود تا در محیط شبیه‌سازی‌شده، بدون کسب تجربه عملی، سناریوهای مورد نظر ارزیابی‌شده و پس از مقایسه نتایج، بهترین راهکارها انتخاب شود.
خلاصه ماشینی:
هم‌چنین مدل شبیه‌سازی به مدیران عملیاتی کمک کرد تا شناخت بهتری از تأثیر عوامل کنترل‌پذیر بر کارایی نهائی اورژانس حاصل شود تا در محیط شبیه‌سازی‌شده، بدون کسب تجربه عملی، سناریوهای مورد نظر ارزیابی‌شده و پس از مقایسه نتایج، بهترین راهکارها انتخاب شود.
این مدل‌ها در معیارهای گوناگونی مانند سطح جزئیات‌شان متفاوت‌اند[8]؛ کاربرد تحلیل‌های مدل‌های شبیه‌سازی، سه دسته‌اند: تحلیل‌های مربوط به منابع، که شامل ارزیابی تأثیر تغییر تعداد نیروی انسانی و تخصیص منابع در کارایی اورژانس است[20]؛ تحلیل‌های مربوط به فرآیند، که منجر به اصلاح برخی از قوانین و جنبه‌های سازمانی فرآیند می‌شود[21]؛ تحلیل‌های مربوط به عوامل محیطی که بر روی متغیرهای خارجی اورژانس متمرکز است[22].
نمونه‌های مطالعاتی که از شبیه‌سازی برای تحلیل وضعیت اورژانس پرداخته‌شده است، در مقالاتی که در کشورهای مختلف ازجمله کویت[23]، ایرلند[14]، تایوان[24] و ایران[27_25] انجام‌یافته، مسئله بهینه‌یابی تعداد منابع (از جمله نیروی انسانی) بررسی‌شده است.
با نام‌های دیگری ازجمله مدت‌زمان اولین ویزیت یا "مدت زمان پزشک" بیان می‌شود[38]؛ این شاخص بیان‌گر مدت زمان بین ورود بیمار تا اولین ملاقات با یک پزشک است و عنصر مهمی برای بیماران اورژانسی تلقی می‌شود.
هدف اصلی این مقاله، تعیین سطح بهینه تعداد پرسنل بخش اورژانس بیمارستان با در نظر گرفتن محدودیت‌های مالی و شاخص‌های عملکردی مدت‌زمان حضور بیمار و مدت‌زمان حضور پزشک بر بالین بیمار می‌باشد.
همان‌گونه که در[31] توضیح داده شده است، ESI بیمارانی که به اورژانس وارد می‌شوند، متفاوت بوده و به خاطر این تنوع، فرآیند خدمت‌رسانی نیز از بیماری به بیمار دیگر متفاوت است؛ اما کل زمان حضور بیماران در اورژانس مطابق شکل1 به پنج مرحله تقسیم می‌شود که جزئیات این فرآیندها در[18] بیان‌شده است.
(
, 
, 
)
