چکیده:
مدل مراحل یادگیری نیوول یک مدل یادگیری براساس دیدگاه سیستمهای پویاست که براساس شکلگیری ارتباط بین درجات آزادی یادگیرنده به سه مرحله تقسیم میشود. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر کانون توجه دستورالعمل بر یادگیری یک مهارت ساده (پرتاب دارت) و یک مهارت پیچیده (ضربه چیپ با پای غیربرتر) بود. این مطالعه شامل دو آزمایش بود. در آزمایش اول 24 دانشجوی پسر دانشگاه تهران تحت آموزش مهارت پرتاب دارت قرار گرفتند. شرکتکنندگان براساس نمرههای پیشآزمون به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه دستورالعمل کانون توجه درونی و گروه دیگر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دریافت کردند. نتایج نشان داد که در یادگیری مهارت پرتاب دارت کانون توجه بیرونی مفیدتر بود. در آزمایش دوم 24 دانشجوی پسر دانشگاه تهران تحت آموزش مهارت شوت چیپ با پای غیربرتر قرار گرفتند. شرکتکنندگان براساس نمرههای پیشآزمون به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه دستورالعمل کانون توجه درونی و گروه دیگر دستورالعمل کانون توجه بیرونی دریافت کردند. نتایج نشان داد که در یادگیری شوت چیپ با پای غیربرتر کانون توجه درونی مفیدتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد در مهارتهایی که ساختار هماهنگ آنها هنوز شکل نگرفته، اتخاذ کانون توجه درونی سودمندتر است.
خلاصه ماشینی:
با اين حال با بررسي متون موجود در اين زمينه، با اينكه اغلب بيان كردهاند كه شركت كنندگان نوآموز بودهاند، مشاهده ميشود كه غالباً مهارت مورد استفاده پژوهش ها يا مهارتهاي نسبتاً سادهاي هستند كه مرحلة هماهنگي آنها زود گذرانده ميشود، مانند مهارت پرتاب دارت Perkins-Ceccato Castaneda& Gray Common-coding Theory Constrained-action Hypothesis Newell ضربة گلف (14) يا مهارتهايي به كار مي روند كه پيچيده اند، اما به دليل اينكه تكاليف مشابه آنها زياد انجام گرفته است، ديگر فرد درگير مرحلة هماهنگي يا نخواهد شد يا زود از اين مرحله گذر خواهد كرد، مانند مهارتهاي تعادلي (15).
با توجه به مدل يادگيري نيوول كه بيان ميدارد اتخاذ كانون توجه دروني در مرحلة هماهنگي (مرحلة اول يادگيري) سودمندتر است، همچنين نتايج متناقض سه دسته پژوهش در اين زمينه و با در نظر گرفتن مهارتهاي مورد استفاده در اين پژوهشها، هدف اين مطالعه بررسي اثر كانون توجهي متفاوت دستورالعمل بر يادگيري يك مهارت ساده (مهارت پرتاب دارت) و يك مهارت پيچيده (مهارت ضربة چيپ فوتبال) است تا مشخص شود كه اتخاذ كانون توجه دروني در مرحلة اولية يادگيري سودمندتر است يا اتخاذ توجه بيروني.
روش شناسي در اين پژوهش براي بررسي اثر اتخاذ كانون توجه دروني و بيروني بر يادگيري مهارت حركتي، از دو تكليف پرتاب دارت (با دست برتر) و ضربة چيپ فوتبال (با پاي غيربرتر) استفاده شد.
براساس مدل يادگيري نيوول، فرض شد كه افراد جوان (كه تجارب حركتي و مشاهدهاي بالايي دارند) با تمرين مهارت پرتاب دارت بهسرعت از مرحلة هماهنگي (مرحلة اول) به مرحلة كنترل (مرحله دوم) حركت ميكنند و اتخاذ كانون توجه بيروني براي آنها سودمندتر است.