چکیده:
تحولات شمال افریقا، خاورمیانه و خیزش مردمی در کشور های عربی بخصوص مصرمی توانست توازن و ساختار قدرت در حوزه عربی - اسلامی منطقه را تحت تاثیر قرار دهد . با دمیده شدن روح بیداری اسلامی در میان مردم مصر در 25 ژانویه 2011 ما شاهد اوجگیری تدریجی قیامهای مردمی و سقوط دولت مستبد حسنی مبارک رئیس جمهور مصر بودیم. با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری مصر محمد مرسی از اخوان المسلمین توانست پیروز میدان شود و امید آن میرفت که این گروه اسلامگرا بتواند با درک وضعیت انقلابی موجود، به مطالبات مردم جامعه عمل بپوشاند. سوال اصلی این است که علل شکست انقلاب مصر و سقوط دولت مرسی چیست چیست ؟ این مسئله در دو سطح جامعه مصر و سیاست خارجی دولت مرسی بررسی شد و بیان گردید که دولت مرسی بدلیل فقدان کادر توانمند، مشکلات اقتصادی، ضعف در سیاست داخلی وخارجی نتوانست به کارش ادامه دهد و در نهایت با کودتای نظامی دولتش سقوط کرد.
خلاصه ماشینی:
با روی کار آمدن مرسی و حاکمیت اخوان پس از انقلاب 2001 امید آن بود که کشور مصر بتواند براساس مطالبات عمده مردم ساختار نظام حکومتی اسلامی و مردمی را طراحی کند ولی در عمل با گذشت یک سال از عمر دولت مرسی ما شاهد موج جدیدی از اعتراضات علیه دولت وی به دلیل تصمیمات و سیاست های ناکارآمد او در ابعاد داخلی و خارجی بودیم ،که در نهایت در سوم ژوئیه ۲۰۱۳ طی کودتایی توسط ارتش به فرماندهی عبدالفتاح السیسی دولت مرسی سقوط کرد.
«سید هادی خسروشاهی» اولین رئیس دفتر حفاظت منافع ایران در مصر پس از انقلاب اسلامی ایران در پاسخ به اینکه چرا حاکمیت اخوانی درمصر، علیرغم کسب قدرت از طریق انتخابات، نتوانست بیش از یک سال تداوم یابد میگوید: آقای محمد مرسی درعمل نشان داد که شایستگی اداره امور کشور را نداشته است.
بودند؛ اما مرسی پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، به وعدههای خود عمل نکرد و حتی باعث انحراف جریان بیداری اسلامی نیز شدکه این امر منجر به روی کار آمدن گروههای مخالف اسلام سیاسی در مصادر قدرت شده و مهرههای استعماری نظام مبارک نیز در حکومت انقلابی مصر باقی بمانند.
ir /35563) در حالی که اخوانالمسلمین و مرسی مدعی سیاست خارجی ضد آمریکایی و ضد اسرائیلی پیش از به قدرت رسیدن بودند، ولی با آغاز کار به عنوان رئیسجمهور نه تنها به دنبال بازبینی در رابطه با واشنگتن و تلآویو نرفتند، بلکه با تاکید بر پایبندی مصر به توافقات رژیم سابق همچون قرارداد کمپ دیوید و فروش گاز به اسرائیل باعث ناامیدی مردم مصر شدند که اوج این رفتار نامه محبت آمیز وی برای «شیمون پرز» رئیس رژیم صهیونیستی بود.