چکیده:
نقش آفرینی تشکلهای غیردولتی درحقیقت تبلور حضور رسمی و سازمان یافته مردم یک کشور در روابط خارجی و روند تعاملی جامعه جهانی تلقی میشوند؛ از این رو انجمنهای دوستی یکی از بازیگران ﻣﺆثر حوزه دیپلماسی عمومی به شمار میروند. تحولات دهههای اخیر در عرصه بینالملل نشانگر این واقعیت است که نقش انجمنهای دوستی و نهادهای مردمی و تشکلهای غیر رسمی در معادلات جهانی رو به گسترش و به موازات آن، نقش دولتها در این ارتباط رو به کاستن است. از آنجائی که انجمنها در دو عرصه کلیدی یعنی روابط میان ملتها و محیط بینالمللی ایفای نقش مینمایند حوزه فعالیت و کنشگری آنها بسیار گسترده و وسیع ارزیابی میشود. امروزه پیروی صرف از شیوههای کلاسیک به هیچ وجه پاسخگوی نیازهای دیپلماسی نوین نیست. افزایش توان دستیابی به حجم وسیع اطلاعات و سرعت انتقال آنها به مخاطبان در اقصی نقاط جهان، مدیریت سیاست خارجی توسط دولتها را به چالش کشیده است. مدلهای سنتی سلسله مراتبی در سایه تکنولوژی ارتباطات، به طور ناخواسته نقش خود را به شبکههای پیچیده و بدون کنترل مرکزی سپرده و دیپلماسی در یک مکانیسم درهم تنیده دولت، رسانهها، افکار عمومی قابل تفسیر است. از سوی دیگر بدون شک، مدتها است که دوران سیطره و یکه تازی قدرت سخت سپری شده و در جهان مدرن و پسامدرن، آنچه بیش از هر عامل دیگر، جهت و روند امور را در روابط میان دولتها و بهخصوص ملتها تعیین میکند قدرت اندیشه، گفتگو، قلم، درک متقابل، و ارتباطات انسانی است. نیل به مقاصد سیاسی، امنیتی و اقتصادی، همواره از مهمترین اهداف کشورها در تدوین و اعمال سیاست خارجیشان بوده است. برای تحصیل این مقاصد، کشورها عمدتا و به طور سنتی نوعی دیپلماسی مبتنی بر رویکردها و ابزارهای سیاسی، نظامی و اقتصادی را در پیش میگیرند؛ با این همه، در سالهای اولیه هزاره سوم، رویکردهای نسبتا جدیدی در دیپلماسی مطرح شده که توجه افزونتر و ﺗﺄکید بیشتر بر راهکارها و ابزارهای فرهنگی را به مسئولان و طراحان سیاست خارجی توصیه مینماید. این مقاله بر آن است تا ضمن تبیین دیپلماسی فرهنگی به نقش انجمنهای دوستی در روابط بینالملل و ﺗﺄثیرگذاری عوامل فرهنگی بر دیپلماسی و چگونگی استفادة موثر از «قدرت نرم» در پیشبرد دیپلماسی کشورها را مورد بررسی قرار دهد.
The role of nongovernmental organizations is, in fact, the crystallization of the formal and organized presence of a country's people in foreign relations and the interactive process of the international community; hence friendship associations are among the most effective actors in the field of public diplomacy. Recent developments in the international arena illustrate the fact that the role of friendship associations and popular institutions and unofficial organizations in the global equilibrium is expanding, and along with that, the role of governments in this connection is shrinking. Since they are involved in two key areas, namely, relations between nations and the international environment, their field of activity is very broad and wide-ranging.
Today, the mere pursuit of classical practices does not in any way meet the needs of modern diplomacy. Increasing the ability to access large volumes of information and the speed of their transmission to audiences around the globe has challenged foreign policy management by governments. Traditional hierarchical models, in the light of communication technology, unwittingly translate their role into complex and uncontrolled networks, and diplomacy can be interpreted in an interlocking mechanism of government, the media, and public opinion. On the other hand, undoubtedly, for a long time, the pre-emptive era of hard power has passed, and in the modern and postmodern world, what more than any other factor determines the direction and process of affairs in the relations between states, and in particular the nations, the power of thought, dialogue, Pen, mutual understanding, and human communication.
Achieving political, security and economic goals has always been one of the main goals of countries in formulating and enforcing its foreign policy. In order to study these goals, countries have traditionally embraced diplomacy based on political, military, and economic approaches. Nevertheless, in the early years of the third millennium, relatively new approaches to diplomacy have been put forward, with more attention and more emphasis recommends strategies and tools for foreign policy officials and designers. This article aims to explore cultural diplomacy as the role of friendship associations in international relations and the impact of cultural factors on diplomacy and how to effectively use "soft power" in advancing diplomacy in countries.
خلاصه ماشینی:
"این انجمن ها نشان دهنده تلاش ملت ها در جهت تعمیق همبستگی، برادری و دوستی میان خود و استفاده از تجربه های انباشته شده جامعه بشری برای نهادسازی در زمینه فعالیت های گوناگون در حوزه روابط بین الملل میباشند؛ همچنین انجمن های دوستی میتوانند به عنوان مشاوران ارزشمندی برای نهادهای دولتی و سایر سازمان های غیر دولتی و بین المللی باشند و از توانایی و ظرفیت مناسبی در جهت گسترش پیوندهای علمی، فرهنگی، توسعه روابط دوستانه میان جوامع مختلف و تحکیم صلح و دوستی ملی و جهانی برخوردارشوند.
از آنجایی که این انجمن ها در دو عرصه کلیدی یعنی روابط میان ملت ها و محیط بین المللی ایفای نقش مینمایند؛ لذا حوزه فعالیت و کنشگری آنها رو به افزایش میباشد و مسئولان حوزه سیاست خارجی می - توانند بدانها توجه خاصی داشته و قبول نمایند که در جهان مدرن و پسامدرن ، آنچه بیش از هر عامل دیگر جهت و روند امور را در روابط میان دولت ها و بخصوص ملت ها تعیین میکند قدرت اندیشه ، گفتگو، قلم ، درک متقابل ، و ارتباطات انسانی است .
اهمیت انجمن - های دوستی به حدی است که فلسفه وجودی آن ها توسعه روابط مردمی و دوستانه است و به عنوان نهادی تخصصی و کارآمد در عرصه دیپلماسی غیر رسمی و عمومی محسوب می - شوند و میتوانند به عنوان مشاوران ارزشمندی برای نهادهای دولتی و سایر سازمان های غیر دولتی و بین المللی باشند و از توانایی و ظرفیت مناسبی در جهت گسترش پیوندهای علمی، فرهنگی، توسعه روابط دوستانه میان جوامع مختلف و تحکیم صلح و دوستی ملی و جهانی برخوردار شوند."