مقایسه شهامت اخلاقی پرستاران و مدیران پرستاری شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مقاله

زمینه و هدف: شهامت یکی از فضایل اخلاقی و منشا بسیاری از دستاوردهای فردی و اجتماعی است که برای ارائه مراقبت باکیفیت ضروری است. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه میانگین شهامت اخلاقی پرستاران و مدیران پرستاری شاغل در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بوده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی ـ مقطعی به مدت 3 ماه از شهریور تا تا آبان 94 انجام شد. 70 پرستار و 61 مدیر پرستاری به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه شهامت اخلاقی که توسط Sekerka و همکاران در سال ۲۰۰۹ طراحی ‌شده است، استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS 22 و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تحلیل گردید. ملاحظات اخلاقی: بی‌نام‌بودن پرسشنامه‌ها، اخذ رضایت شفاهی و اطمینان‌دادن به واحدهای پژوهش در مورد محرمانه‌بودن اطلاعات رعایت گردید. یافته‌‌ها: میانگین شهامت اخلاقی در پرستاران 0/40±4/ 31 و در مدیران پرستاری 0/32±4/33 بود. میانگین شهامت اخلاقی دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری نداشت (P=0.06). بین سن، سابقه کار مدیریت پرستاری و بعد عامل اخلاقی (0/04=P) و همچنین بین سابقه کار پرستاران و بعد ارزش‌های چندگانه و فراتر از انطباق ارتباط معنی‌داری مشاهده گردید (0/035=P). نتیجه‌‌گیری: مطلوب‌بودن میانگین شهامت اخلاقی پرستاران و مدیران پرستاری در این مطالعه، یک نقطه مثبت و روشن برای سازمان‌های ارائه‌دهنده خدمات سلامت است که در سایه آن می‌توان برای ارتقای عملکرد حرفه‌ای برنامه‌ریزی کرد. همچنین تقویت توانمندی‌های اخلاقی مدیران و پرستاران با سابقه کاری بالاتر، می‌تواند سبب فراهم‌نمودن الگوهای مناسب برای ترویج عملکرد اخلاقی در سازمان باشد.