چکیده:
با وجود آن که در طی چند دهه گذشته تحقیقات و مطالعات زیادی در حوره رضایت شغلی انجام شده است؛ با این وجود سازمان ها توفیق چندانی در افزایش سطح رضایت شغلی کارکنان نداشته اند. در اغلب تحقیات انجام شده، کارکنان سازمان (اعم از مدیران، کارشناسان و کارکنان) به صورت یکجا مورد توجه قرار گرفته اند و در تعیین عوامل تاثیرگذار در رضایت شغلی، کمتر جایگاه سازمانی و در نتیجه سطح نیازها و انتظارات آنان به صورت جداگانه مطالعه شده است. عدم توجه به این امر موجب ایجاد اشتباه در هدفگذاری و برنامه ریزی در حوزه منابع انسانی شده و سازمان را با مسائل مختلفی مواجه می سازد. در این مقاله به بررسی و تبیین عوامل تاثیرگذار رضایت شغلی کارکنان با توجه به جایگاه سازمانی آنها پرداخته شده است. در این راستا با توجه به مراحل انجام پروژه، پس از بیان مساله و مرور ادبیات نظری، عوامل موثر بر رضایت شغلی در سطوح مدیران، کارشناسان و کارکنان، شناسایی و در مجموعه زنجیره تامین شرکت سایپا مورد آزمون قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصل یافته های این پژوهش به مدیران منابع انسانی کمک می کند تا زمانی که در حال طراحی و توسعه برنامه ها و سیاست هایی هستند که رضایت شغلی افرادی را تحت تاثیر قرار می دهد، اولویت های سطوح مختلف کارکنان سازمان را بهتر درک کنند.